Na foto retrato un cacho de uva Loureiro que xa non existe como tal , estruchado e fervendo para facer viño .
Non sei a ti pero para min o verán remata cando remata a vendima, empeza o cole e empezan as festas de Vilaguindastre. Tamén agora as tardiñas son frescas e hai que pór pantalóns longos e mangas longas.
Outro feito máis: queda pouco para o aniversario de Leo !.
Teremos que despedir o verán para que o viño madure. De paso tamén imos madurando nos, que o tempo corre como se non tivera outra cousa que facer...
ResponderEliminarApertas
Eu non che sei. Aínda que vai refrescando, semella que o verán coa súa seca se aferra á terra e non quere marchar...
ResponderEliminarLeo... Un ano máis. Ese si que corre cara a mocidade!
para min o verán remata cando empezo a sentir as sombras longas, a luz máis dourada... inda que faga calor eu percibo nos aromas a chegada do outono.
ResponderEliminarhai moitos anos que me pasa iso...
pero setembro e outubro son uns meses preciosos, a natureza e xenrosa antes de retirarse a coller forzas no inverno.
[ din que para as persoas é igual... ese canto do cisne antes de chegar ao inverno da morte... podemos disfrutar tamén dun outono dourado, sin as ansiedades propias da xuventude. -ou iso me gusta pensar- ]
xa felicitarei ó leo cando nos poñas a foto da tarta [que xa explicarás de que é]