Pasa o tempo por riba de todos e fainos adultos e un chisco ruins. Sempre lembrarei a inocencia de Leo preparando o agasallo para o décimo terceiro aniversario dun curmán. Preparoulle con toda a ilusión os números escritos do un ata o trece en folios para colorear.
Encántame esa inocencia !. Que tarde en perdela !.
jaja, pois ainda hai adultos que cando fan os agasallos para alguén, compranlle as mesmas cousas que lle gustaría que lle compraran a eles!
ResponderEliminar(e moi enternecedor o do Leo)
Hai que recoñecer que Leo é orixinal e creativo facendo agasallos. E paciente. Colorear os números ata o trece dá o seu traballo!
ResponderEliminar¡Que tarde en perdela!.
ResponderEliminarVou ter que ir a apañar lamprea, mais que sexa no prato.
Estou de acordo contigo, que tarde moito en perdela.
ResponderEliminarBicos
Que continue assim por muito tempo!!
ResponderEliminarEsta inocência é linda!
danme moita envexa estes agasallos. Nunca saberei porque a xente se empeña en perder a inocencia indo de tendas.
ResponderEliminarBendita¡¡¡¡si. E que dure sempre, porque a inocencia e a base dos soños...E a xente que nolos ten esta mais que morta, ...non existe.
ResponderEliminarApertas.
si ti lle axudes e con un pouco de sorte, non a perderá nunca.
ResponderEliminareu aínda faigo regalos fermosos con moito amor, e non me importa pasar tempo nesta tarea, sempre me paga a pena.
bqñs.
Concordo plenamente. Bendita inocencia!
ResponderEliminar