Páxinas

xoves, 1 de maio de 2014

Enmaiándose


Aproveitamos o bo día e fomos a unha vila portuguesa adornada de coroas de flores e pólas de xestas.



As obras de arte repártense por toda a localidade e buscamos entre as varias facianas a nosa.
Eu, definitivamente, son o elo perdido.


As vistas dende o alto son marabillosas.

 
Dá gusto pasear coa familia grande e coñecer novos lugares.

6 comentarios:

  1. Polas fotos a visita semella que foi ben entretida :)Que é na raia?

    Xa levaches aos pequechos á'cedre? :P

    ResponderEliminar
  2. E cal é esa vila portuguesa? Porque polo que contas e polas fotos, vale a pena visitala.

    Non sei cómo facedes, porque a min cóstame moitísimo facer plans coas nenas que parezan tan divertidos como os teus.

    Unha aperta

    ResponderEliminar
  3. A vila, en honor ao cervo; chámase Vilanova de Cerveira e queda á beira do Miño.
    As actividades xorden cando temos visita e temos que facer de ciceróns.

    ResponderEliminar
  4. Que ben soa iso da "familia grande". Por pouco está a perderse ese concepto.

    ResponderEliminar
  5. Huy cuántos recuerdos... Siempre me gustó Vilanova da Cerveira, incluso más que Valença. Además con la parienta cada dos semanas tocaba por decreto visita a la feria. :)

    ResponderEliminar

És humano ti ?