Décimo mes

A conta corre e xa imos polo décimo mes da xoubiña.
Segue feita un fervellico que non ten paraxe nin na teta nin durmindo que se destapa toda. Cando está esperta vai dun lado para outro agatañando ou apoiándose nas cousas ou das dúas mans dun adulto. Hai veces que queda solta un segundo de pé sen apoiarse pero aínda non ten a confianza para empezar a camiñar.
En canto ao comer, vai comendo enganándoa con galletas ou gusanitos para que abra a boca e así meterlle outra cousa.
Xa lle saíron dous dentes arriba: grandes e separados; e ten o mal costume de enganchalos na mesa do televisor. Estanlle asomando outros dous arriba.
De forma de ser parece alegre e curiosa de máis cos enchufes, cables, ordenadores e rodas e obxectos redondos. Gústalle a música, collerlle cousas ao irmán e xogar a cucú pero cando bota verdadeiras gargalladas é cando a perseguimos ou lle botamos a bronca.
En definitiva, esta nena non nos vai aburrir no futuro.