Cos cartos pódense conseguir muitas cousas e poder pero a cultura non vén automáticamente cos cartos.
Un exemplo de marulán pode ser o dono desta casa de boa feitura e que valeu os seus cartiños que foi cagala cando puxo o escudo do revés...E aínda andará todo gabacho mostrando o escudo !.
Que coña!
ResponderEliminar¿Déixasma reproducir no meu blog (mencionando a fonte, por suposto)?
Boh, non está tan mal. O coitado púxoo así porque semellaba unha ventá con arco de medio punto, coma as da igrexa parroquial.
ResponderEliminarEs un bo observador.
É realmente unha cantada. E por riba todo o cableado eléctrico e telefónico, caixa incluída, facéndolle competencia ao escudo.
ResponderEliminarNa minha terra há um ditado que diz. Quem te manda a ti sapateiro tocar rabecão. Nesse caso parece-me que deram um rabecão ao sapateiro.
ResponderEliminarUm abraço
puffff....
ResponderEliminarmoi señorial, si, si...
Jajajaaja... paleto que é o personal! Igual é unha manifestación contra a burguesía...jajajaja!
ResponderEliminarOu igual o puxeron inclinándose dende o tellado en lugar de facelo cunha escaleira e por iso o vían ben...
ResponderEliminarpoucas cousas mais ridículas e tristes que alguén que quere ser máis do que é.
ResponderEliminarPobriño, un empanado da vida. Isto me recorda a Bush, cando visitou unha escola de primaria e, ensinuolle a unha rapariga un conto do reves...
ResponderEliminarkiños
Digo eu...¿e se o home se trabucou o poñer o tellado?
ResponderEliminarParece un pouco incríble, pero bueno... o dito: patético.
ResponderEliminarDesde logo, luciuse.
ResponderEliminareu non me reiría da ignorancia da xente, ja,ja, era broma!(ou non)¿Estás seguro de que é rico? se cadra o pobre do home puxo unha pedra máis na casa, sen saber o valor que ten, porque si chegara a saber que era un escudo non o poría nun lugar tan raro... ¿non? o se cadra o pobre do que puxo as pedras non entendía nada...
ResponderEliminarSegun abueloToño, se o escudo está en Galicia, pensa que pode ser de Castro, Feijoo e Pereira, ¿Alguén da máis?
ResponderEliminarMeu pai quere saber onde quitaches a foto.
ResponderEliminarDame a min que perdeu de ver o capitulo de barrio sesamo no que ensinaban...arriba e abaixo...por que...a cagada vese de lonxe :P paifocos
ResponderEliminarPobre ignorante. Que saiba que vou comezar unha pequena serie titulada "contos para Leo" para o mais peque de nos.
ResponderEliminarFARTÁMONOS DE REIR
ResponderEliminarestá claro que onde non hai non se pode sacar!
ResponderEliminardo que pode ser un intre?
ResponderEliminarEstará todo farruco, ¡xa cheguei a ter un escudo! eo demáis soio teñen envexa pura e dura. Isto sucede cos novos millonarios que nadan na incultura.Como ti ben dis os cartos non traen a cultura.
ResponderEliminarUnha aperta
Ay!! Desculpa, un intre e un rato. E que ando nas berzas
ResponderEliminarPrimero;el escudo puede ser que no sea autentico.
ResponderEliminarviendolo del derecho;Trae como armas;1ºen campo de plata una cruz floreteada de gules;medio cortado, en campo de plata, seis roeles de azur;y 2ºen campo de gules,una espada de plata ,punta hacia arriba,acompañada de seis bezantes de oro,tres a cada lado
A ignorancia non foxe cando chegan os cartos.
ResponderEliminarbicos
GULES=ROJO
ResponderEliminarAZUR =AZUL
ROELES;PIEZA REDONDA QUE SIEMPRE ES DE COLOR
BEZANTES;PIEZA REDONDA Y LLANA QUE SOLAMENTE PUEDE SER DE METAL
Un saludo Antonio
Seguro que por riba puxo vigas de carballo que semellan antigas pero van tan ben ca pedra!!!!
ResponderEliminarSeguro que o canteiro non á galego.
saúdos e gracia s pola visita.
Aunque muy pocos lo hacen ,los colores en la piedra,se representan con signos.
ResponderEliminarAzur o Azul=lineas orizontales
Rojo o Gules= linias verticales
Oro=Puntos sembrados en el escudo
Plata=Liso
Os cartos só son iso, cartos cos que podes comprar só cousas materiais.
ResponderEliminarA riqueza inmaterial non está á venda porque non ten prezo.
En Redondela, os que tradicionalmente tiñan cartos eran os mariñeiros e as peixeiras. De Cesantes a maioría. Por esa razón, foron os primeiros en montar cuartos de baño nas súas casas, pero ¿cal non sería a sorpresa de algún cando descubriu que usaban a bañeira para deitar as galiñas!
ResponderEliminarMoi bo o detalle... menudo marulán o que puxo o escudo así.
ResponderEliminarSaúdos!
E que algúns pensan que tendo cartos xa está todo feito, i os cartos so serven para mercar cousas pero cousas materiais, a cultura, a amizade, o amor, bon todo iso que é abstracto, pois non se pode mercar, cousa da que eu personalmente me alegro moito.
ResponderEliminarsaúdos.
En Betanzos houbo un que criou un porco na bañeira como conta o Míguez, e as galiñas no patio de luces... seguro que poñería tamén un blasón así porque no cortello de canteiría puxo unha porta de chapa metálica!
ResponderEliminarNon sei se é mito -ten pinta-, pero por Cambados houbo un ó que prendeu a Garda civil por roubar un escudo ¡na praza de Fefiñáns! A excusa do tipo foi que ó pasar por baixo petou co tractor no arco no que estaba o escudo e caeulle no remolque, pero non se enterou(sería xordo e tería o cú insensible). Así que cando chegou á casa que estaba facendo, viuno, gustoulle, e púxoo.
ResponderEliminarSeguindo o que di o viciño betanceiro: No Birloque, na Coruña, houbo tamén un burro criado nunha bañeira...
ResponderEliminar