O Leo aprende palabras rapidamente pero tamén ten erros e malentendidos simpáticos. Hai uns días cando quería dicir " piratas " dicía " patas " e agora xa avanzou un paso máis e di " patatas " e non hai xeito de que diga " piratas ". O outro día pregunteille: " Encendemos a tele ?. Que queres mirar; o que boten ? " e el respondeu todo cheo: " Si !. Boten ! ". Por sorte para Leo imos conseguindo DVDs infantís como o de Robinson Crusoe. Nesta versión hai un momento no que fala co loro e di: " Tengo que empezar un diario para no perder la cuenta de los días que llevo en la isla " e vai e empeza polo 30 de febreiro !. Calquera se fía das contas de Robinson Crusoe !.
Nada, que entre o Leo e detalles así boto uns risos.
ben; confundir piratas con patatas pode levar a cabreo inmenso aos mencionados patapalos.
ResponderEliminarImaxinemos: "eu son capitán patata, o meu nome é "sacocheunollo""
...non sei non sei
Non hai dúbida de que o neno xa se decatou que este mundo precisa dun cambio profundo, jeje.
ResponderEliminarO que non teño claro é quen foi o que se dou conta do 30 de febreiro, se foi o pai ou o fillo?
Unha aperta dende a inconstancia :-)
unha das etapas máis divertidas dos nenos é cando empezan a chapurrear
ResponderEliminarAínda che quedan moitos risos que botar co Leo e co/coa futurible. Non é arriscado augurarche uns vindeiros anos moi prometedores.
ResponderEliminarVexo como o Leo vai progresando moi positivamente nas capacidades lingüísticas.
Apertas para todos
O Leo está agora no mellor, quédanche uns cantos risos que botar, e mais dunha vez has quedar parvo coas súas respostas.
ResponderEliminarBicos.
estam tam simpáticos a esta idade...
ResponderEliminarbeijos
Por un intre sentín certa envexa. Ri, ri.
ResponderEliminarufff...as minhas sobrinhas, dous e três anos, falam de maravilha, mas há palavras que tardarám muito em dizer. Há um dos bolechas ao que nom lhe sabem dizer o nome, som incapazes. Eu passo horas com a maior intentando ensinar-lhe: "a ver como dis: Braaaaulio...Braaaaulio...e nada..."
ResponderEliminarE máis risa que vas a botar, son a leche. A sorte que tés e que vas apuntando todos eses cambios e o día de mañán poderás repetir as risas ou polo menos lembralas.
ResponderEliminarEu, como xa che conten, teño unha pequena con case tres anos, e a pena que me queda que non me recordo o que decía meu fillo con esa idade (agora ten trece).
Agora está na fase das preguntas, e claro, teslle que contestar a todo canto che pregunta.
A disfrutar deles que logo medran.
Un saúdo.
http://ourizosechicaros.blogspot.com/2008/11/eu-non-me-considero-tonto.html
ResponderEliminarCando David tiña mais ou menos a mesma idade de Leo, pendianos sempre que lle contaramos o conto da Nena Xena, e o pelince....(Cenicienta e o principe..)
ResponderEliminarDurante unha epoca, CArmen e mais eu, estivemos apuntando as palabras que ia Decindo....ainda deben andar porf ahi, ...era curioso.
Unha aperta
son xeniais os nenos!!!! Santiago non di "necesito", dí "neeeeeeíto" aforrando consonantes. E conxuga os verbos irregulais dun xeito encantador. Canta ledicia en corpos tan pequenos ;-)
ResponderEliminar