Nunha costa arriba engádenlle unha letra de máis á palabra galega.
E como sempre se di que non se sabe se sobe ou baixa o galego nunha escaleira pois na mesma costa pero baixando o letreiro perde unha letra.
E, por se fose pouco; na mesma costa por unha estrada secundaria por fóra o galego ten que traducirse como se se falase cun neno: mica = me-me-me.
jajajajaja, só iso pode pasar en Galiza e coa nosa lingua. O que fixo o letreiro tiña dúbidas e ante a dúbida, xa sabes..., puxo as dúas.
ResponderEliminarNon entendo o outro letreiro mica-me-me, que é iso?
Bicos
As línguas vivas são para serem preservadas... sempre!
ResponderEliminarAgora só falta que atopes outros nos que poña "xeada" e "xelada"...
ResponderEliminarNeste país todo é posible.
A esa costa hai que declarada como Patrimonio Lingüístico do Galego, he, he!!
ResponderEliminarPassei para desejar um Santo Natal e um ano 2012, tão feliz quanto o desejem. Sobretudo com muita Saúde e muito Amor, que ambos vão ser preciosos nos tempos que se avizinham. Tudo de bom para vós.
ResponderEliminarUm abraço e FESTAS FELIZES
Non lle falta detalle á costiña! Quizais un par de letreiros que indiquen que hai unha "Fonte" e unha "Fuente". Nalgures vin dous así.
ResponderEliminarBo Nadal e Feliz Aninovo!
Felicísimas festas!!!!
ResponderEliminarMoi felices días e un bon Nadal (con ou sen xelo pero nunca xélido)
ResponderEliminarme-me-me!
pois eu levo un anaquiño aquí con cara de tonta, ata fun buscar ao google, pero non sei o que é abono de mica
ResponderEliminar