Pasan os días e non posteo pero a vida segue. Son visitas de familia de Mallorca, é ver a obra de títeres " O príncipe e o parrulo ", é probar varias etapas do Pinchorriño, é relembrar a palabra " barrar " de Arbo co significado de untar, é mercar os trompos para Leo e Xela do San Martiño 2013, é mercar unha maqueta dun carro en memoria dun fragueiro que morreu estes días, é meter a bandeira de " Nunca mais " nunha maleta para facela ondear na outra beira da península Ibérica.
É a vida que uns días camiña e outros vai en avión.
sin duda moito que postear, Paideleo! pero vésenos algo preguiceeeeeeeirooooooooos
ResponderEliminar:)
[a mín pásame o mesmo: hai 5 ou 8 anos, calquera cousa me apetecía poñela no blog, e agora tamén, pero cousa curiosa nunca me chega o tempo... e despois xa non me lebro... ou xa é vello]
Ven sendo como cando un viaxa e debátese entre vivir as experiencias ou facer fotos. Porque da a sensación, a min pásame, que mentras fas fotos perdes o tempo de facer outras cousas, pero cando non as fas, despois laméntalo.
ResponderEliminarSupoño que se trata de atopar o xusto medio e sacar tempo para todo.
Unha aperta
Quando passamos dos 60 ela anda sempre de avião.Rsrsrs.
ResponderEliminarE a Xela já tam um pião. E já sabe lançá-lo?
Um abraço e tudo de bom para vós.