Mentres deixo os nenos en inglés dou unha volta.
Nunha lavandería hai un cartaz falando do sorriso. Gústame cando di que non hai rico que non o precise nin pobre que non o poida dar.
Unha moza ofrécese para cuidar nenos. Ten unhas cualidades que a fan semellarse á señorita Rottenmeier. Resultoume chocante cando pon que unha das súas cualidades é que é española.
E o outono vai achicando os días e deixa solpores de foto.
Quería resaltar a cor das follas pero o único que consigo é isto.
Xa sabes: a ficción nunca supera á realidade.
As citações sobre o sorriso já conhecia. Dos ocasos de maravilhosas cores, sou uma espectadora privilegiada, já que da varanda da minha sala o vejo todos os dias.
ResponderEliminarGostei da foto.
Um abraço e boa semana
Xa ves, a fobia ao extranxeiro chega ata isto
ResponderEliminar