Eu non son do blogomillo
Hai tempo lin nun blogo as características que había que ter para pertencer ao blogomillo e quero saber se as cumpro.
É necesario. O colectivo "autóctono" enxebre e auto publicitado ven-de un exemplo do pulo na Galiza. O "colectivo" blogueiro jallejo está auto denominado como blogomillo. Espero que non todo. Como colectivo que perpetra na rede os seus feitos necesita dunhas definicións e xeitos proprios que o diferencien.
UN TI NON podes formar parte do blogomillo, o blogomillo non elixe nen é elexido polos seus integrantes. Iso fano dende fora ( e a isto digo non sei como se elixe. Creo que con ter un blogo en galego xa formas parte do blogomillo. Por este motivo eu formaría parte do blogomillo. Igual que o Nemigo. Punto a favor.)
DOUS é o número mínimo de blogueiros necesario pra ser oficialmente do "movemento" Cando te citen dúas veces xa tes colar ( será. Non sei. o blogomillo non creo que sexa un movemento. Eu creo que teño ese colar posto por máis de dúas persoas. Punto a favor.)
TRES é o número máximo de entradas que pode facer un blogueiro nun mes ( aí desentono. En abril escribín 17 posteos. Poño abril porque foi o mes anterior a esta categorización e así non puiden facer trampas. Segundo a definición do Nemigo eu non pertencería ao blogomillo.)
CATRO nunca serás do blogomillo se non participaches nalgunha xuntanza do clan ( Eu participei en dúas e xa me considera de antes membro do blogomillo.)
CINCO por el culo... ( sae un ornitorrinco ?. Punto nulo.)
SEIS nunca, nunca, endexamáis no blogomillo se fala do agro ou do mar iso non é geek ( vaia, cando falo da natureza ou de vendimas deixo de pertencer ao blogomillo.)
SETE a cidade. O blogomillo é urbanita ( No meu caso falo de vilas e aldeas e mui pouco de cidades.)
OITO a ser posible se bloguea dende madrí ou barna outras cidades do estado dan menos sona ( eu empecei escribindo dende os EEUU así que serei do máis. Agora blogueo dende unha vila así que non son blogomilleiro.)
NOVE comentarios: nen unha chistada. O dito no blogomillo é a única mentira verdadeira ( remítome a abril: 173 comentarios e restamos 8 que fixen eu e a conta resulta 165. Non son do blogomillo.)
DEZ sen argumentos. As reflexións do blogomillo teñen a profundidade dunha fochanca ( non procuro reflexionar. Non son así. Punto a favor da pertenza ao blogomillo. )
ONCE sen visión. O blogomillo ten pendente falar da actualidade e do país ( se actualidade é política, novas de periódico e deportes de masas entón engado un punto a favor da miña pertenza ao blogomillo.)
DOCE endogámico. O blogomillo é endogámico. Só sabe de porno e pra iso pouco e malo ( eu pouco navego fóra das miñas ligazóns. O porno non é o meu. Metade a favor, metade en contra. )
TRECE ERDF no blogomillo sería incesto ( non entendo este punto. Coma o cinco.)
CATORCE prescindible. O blogomillo é prescindible ( totalmente a favor. Antes non existía e viviamos igual. O mesmo pasa cos coches, coa tele, cos ordenadores, etc. Pertenzo ao blogomillo. )
QUINCE subvencionable. O blogomillo gustaría da sopa boba en san caetano ( quen non ?. Pero non creo que se dea o caso. O meu blogo non entraría neste punto.)
DEZASEIS inútil. O blogomillo non serve pra nada e nada aporta ( depende. Serve para comunicación entre xente de gustos minoritarios e a distancia que doutro xeito non se podería comunicar. )
E o resultado sería... Cinco puntos a favor, tres nulos e oito en contra; logo eu non pertenzo ao blogomillo.
Etiquetas: interrede II
enviado por paideleo @ 11:29 p.m.
18 comentarios:
Ups1
ai!
jejej!
así clariño clariño e como a min me justa q se digan as cousas!
de feito,creo q vouno ler de novo, jeje e ademáis voume informar ben e ben, a ver si son ou non son, aínda q paso bastante de ser de niguén!
o q si teño curiosidade e polo punto cinco, ji!
bueno un saúdiño para todiños sexades ou non do .....................
Eu engadiría: pecar un pouco de inseguridade personal e que o noso propio embigo sexa un motivo de contemplación recurrente. Claro que estas son condicións inherentes a todo blogueiro (blogomilleiro ou non) que se precie. Personalmente non sei se pertenzo ou non ó colectivo. En calquera caso, miña nai sempre insiste en que mire moio con quen me mesturo...
Nin sabía do blogomillo e, tal e como o presenta vostede, creo que seguirei sin saber...
Biquiños ó Leo, que xa facía tempo que non me pasaba.
Algo do blogomillo tiña visto por ahí, non sabía que era, e ainda no nó sei, busquen en Google, aparecen 5000 e picos blogs inscritos, o teu é o nº 18.
Non me entero de nada.
ains, que tiña un cativo no colo.
Só eran uns risos, é unha mensaxe moi retranqueira. :)
con tódolos respetos, nin son do blogomillo nin jañas...menuda m.e.r.d.a!!!!!!!!!!!!!!!
O mellor da vida é poder facer o que un quere, tratando de non molestar a ninguén e cando se decide facer un blog un ten que seguir as súas propias ideas ser un mesmo e seguir adiante. Ninguén ten dereito a dicirche como tes que facelo. Si acepto as axudas de persoas como ti que son sensatas e sabias.
Un saúdo A. Cris
a mala fonte fuches dar para "definir" o blogomillo... :P alguén vai pensar que esa netiqueta é real e o blogomillo é un clube con "reservado o dereito de admisión", cando non é máis, ou eu sempre o entendín así, que a totalidade dos blogs escritos en galego como xeito diferenciador. O que pasa é que cando xurdiu o termo eranse catro gatos e agora son máis de 5000, e claro, aquel sentimento de colectividade unida e próxima perdeuse. Agora supoño que o blogomillo está feito de pequenos grupos afins, coma calquera pandilla na vida fóra da rede; e apenas hai relacións entre uns e outros agás por algúns que andan en varias desas camarillas ao tempo, o cal non é nin bo nin malo, simplesmente unha evolución natural.
Por tanto podería dicirse que o blogomillo somos todos e ninguén, e cada un ao seu xeito, os sociables e os que van a súa bóla (como o que escribiu ese "dezaseisálogo").
saúdos
Isto é de hai case que dous anos pero pode ser bastante ilustrativo, aínda que hai opinións algo ventureiras...
E como poderedes ler, hai quen di que o blogomillo está morto, por tanto, que máis ten ser ou non ser? :P
hehehehe...que simpático...
Flipo. De verdade. O blogmillo foi un invento de María Yáñez, Todonada. Quen pon regras ao que non debería ter ningunha regra? Quen se atreve a apropiarse de algo que non lle pertence? Porque en internet nada é de nínguén. Non sigo porque me incendio.
Eu creio que esa mensaxe era pura retranca eh? ;)
daquela eu non son do blogomillo (nin can que me ladre); ademais, estou con peke: ninguén lle poña portas ao campo
A min non me parece moi acertado ese decálogo, pero bueno, xa se sabe que a xente sempre ten a necesidade de medilo todo.
Unha aperta.
Eu tamén flipo, pásame coma Peke.
Sen palabras.
Coideseme e disfrute do verán!!!.
Beijinhos para toda a familia.
:)
Graciñas a todos polos vosos comentarios.
Eu penso que o Nemigo este quere buscar bulla e non lle gusta como está montado o asunto blogueiro en Galicia.
O blogomillo é algo mui complexo ( explícao ben ictioscopio ) e non se pode definir sinxelamente.
As etiquetas limitan e tenden a uniformar. É moito máis interesante ver como cada un vai á súa bola, enriquece moito máis.
meu benquerido acedre, don't feed the troll
E por sorte, o blogomillo (os blogues escritos en galego, sen mais condicións de pertenza) segue vivo, ainda que sexan outros novos os que manteñan o seu pulo.
E ilustres veteráns coma vostede, claro :D
Publicar un comentario
És humano ti ?
Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]
<< Inicio