Pincha

Estes días pasados non foron de demasiadas novidades polo tempo que fixo que non animou a facer nada especial. O sábado estivemos nunha casa onde había unha Wii pero non quixen xogar. Supoño que preferiría botar unha partida de pincha que é como coñecemos por Vilaguindastre o xogo da billarda.

Na Liga Nacional de Billarda xogan dun xeito pero eu lembro outras normas que tratarei de explicar. Nós xogabamos dous contra dous ou tres contra tres. Escollíase o grupo xogando a pares ou nones. O que gañaba escollía compañeiro pero logo empezaban o xogo os outros. No chan marcábase un cadrado cos lados da lonxitude do palán ( pau longo ) e no centro un suco que era onde se cruzaba a pincha ( o pau pequeno de puntas afiadas ). Co palán facíase palanca por baixo da pincha e lanzábase a pincha polo aire. Os contrincantes estaban diante e se a collían no aire pasaban a sacar eles. Se non a collían tiñan que lanzar a pincha dende onde caíra á base onde se deixaba o palán cruzado no suco. Se a pincha tocaba o palán ou quedaba dentro da base o lanzador quedaba eliminado e se non se daba ese caso o lanzador pasaba a golpear a pincha elevándoa polo aire e lanzándoa lonxe da base cun golpe dado co palán. Tiña tres golpes e logo pedía os puntos que eran múltiplos de cinco ( o mínimo era cinco ) e coincidían coa medida do palán. Se os contrarios admitían o pedido o lanzador volvía tirar ata que o eliminaban. Se non admitían os puntos pedidos había que medir e quen tiña razón levaba o dobre dos puntos pedidos e pasaba a tirar a pincha. Así se xogaba ata chegar aos puntos prefixados antes de empezar o xogo que normalmente eran douscentos ou cincocentos.

Aquí deixo unha ligazón a un vídeo interesante cunha variante de billarda que tamén xogabamos nós pero que, neste caso, é das Canarias.

A foto é da interrede pero é dun ministerio así que é de todos.