Sardiñas e Espadeiro
Onte fomos a Arbo e comín as primeiras sardiñas do ano e ben boas que estaban. Ademáis foron regadas cun viño Espadeiro feito manualmente cen por cento. Vendimado nun monico, estruchado coas mans no mesmo munico. Logo o bagazo foi para unha rede dos xamóns e foi prensado e retorcido coa man e logo cun pau enganchado para aproveitar o líquido todo. O viño resultante non é mui ácido, non pinta e é dóce e lixeiro.
Despois tiven que mandarlle unha sesta. A zona máis fresca estaba ocupada polos críos que facían ruido xogando a " Isto é o meu " e fun durmir no chan nun cuarto do fundo da casa para abraio da avoaM.
Fixo unha calor de lume e logo Xela aproveitou o chafarís do rego para mollarse.
Marchamos abrindo o portalón provisional sen o mando do pavero do avóM.
Etiquetas: arbo III, etnografía X
1 comentarios:
Ai que Inveja. Vai fazer 2 anos que não como sardinhas, por conselho médico por causa dos olhos.
Abraço, saúde e uma boa semana
Publicar un comentario
És humano ti ?
Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]
<< Inicio