Festa e praia
En Vilaguindastre estamos en festas; festas relativas por mor do Escornaviros. Na foto está unha charanga estática e pouca xente a mirala tocar e menos sentados a pleno sol. Os músicos levan betillo ( menos o gaiteiro ) e o público tamén. Tamén hai atracións ou bichunchos como din polo Morraso, poucas pero hai. Cando pasei por aí estaban paradas. Supoño que á noite funcionarán.
Fomos á praia de Vlrñ onte e a xente estaba toda sen máscara: a xuventude no campo de fútbol tampouco a levaba e na pizzería tampouco aínda que Stefano xa non a levaba o ano pasado. Raúl, o empregado, este ano non a levaba. Deille as novidades a Radio Vlrñ e ao home que van operar dos cadrís e mirei a Tarzán da Praia. Non mirei a don José o da chalana. Iso si, na estrada entre as casas si que a xente levaba o tapabocas. Á volta topamos un atasco de coches grande: iso non mudou.
E hoxe fun mercar pan e falei con distinta xente; co fillo de Anselmo, o que colle o vaso de Xela; con Paidovento e a nai e cun Saspirito. Tamén estiven con iago que me quería coller pan. A que me virou o fuciño foi a nai de T. S. e a min pariume a cocha. Polo centro había pouco movemento e algúns pelegríns. A xente estaría no bairro onde é a festa. E logo fun buscar polbo ao alto de San Cosme e levei o último que lles quedaba. Foi no bar da asociación onde facía calor, había cadros " naïves " e a xente toda falaba galego, ata dúas rapazas novas, feito que me extrañou un chisco. En cambio, na feira ( que é pequena agora ) cruceime con alemáns e xente de fóra de Galicia.
E as nubes empezan a tapar o ceo e adicareime a cheirar pola interrede adiante.
Etiquetas: curiosidades XXIII, vilaguindastre VII
0 comentarios:
Publicar un comentario
És humano ti ?
Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]
<< Inicio