Flores amarelas
Hoxe fomos a Arbo e facía un día primaveral e soleado. Hai muitas flores de cores variadas como as brancas das ameixeiras, as violetas pequenas dos pexegueiros, as camelias e as magnolias lilas na súa maioría. Logo hai flores silvestres pequenas pero coa cor amarela con predominancia.
A primeira flor é a ceruda que ten un líquido amarelo dentro do talo e que se empregaba para sandar problemas de pel.
A segunda é o pampillo ou pampullo que vale para facer liñas nas alfombras de flores do corpus e para encher...cando non se empregan as flores da mimosa que son amarelas tamén.
A terceira foto pertence ó mexacán, unha flor amarga que dicían que atraía os cans para mexar nelas e de aí vén o nome.
E a última é a chorima, a flor de toxo, que muita xente quería facela emblema de Galicia.
E non sei se debería ser a flor emblema de Galicia pero está claro que ten que ser unha flor amarela.
16 comentarios:
Fermosa clase amarela paideleo
Tes toda a razón. O día menos pensado comezas unha campaña blogomilleira :)
Que post tan primaveral!!.As flores sempre chegan no mellor momento...
Unha aperta grande e floreada.
;)
Pois eu sí votaría pola flor de toxo, que é todo ventaxas. Non hai planta mais galega... ademais obriga a gardarlle respeto, non hai maneira de limpar o cú con ela.
Cos pampillos (pampullos en Redondela), miña avoa facíanos colares cando éramos pequenos, ensartándoos nunha herbeira de xoio.
Falta outra flor amarela e eminentemente galega: a do grelo. Hai zonas na que, nestes días, se ven leiras enteriras tinguidas de amarelo con iso. Tes razón en que é o color por excelencia das flores da nosa terra.
A miña favorita é a camelia.
Tendes razón, as flores GUALDAS, son as mais fermosas, e nós moi ROXOS, je je. Espero que "Raxoi", non se apropie de Galicia.
pampillos... fermosos.
Que post tan bonito!
Vaia clases nos das! :) Sabes? A primeira vez que fixen teatro, bueno, 'teatro', facía de chorima, jeje. A miña primeira declamación foi "eu son a chorima, a flor do toxo"! XD
gracias por esta cativa escolma primaveral. aproveito para preguntarche unha cousiña: ¿como fas para pór as fotos en pequeno e ao darlles enriba que apareza a foto de maior tamaño?
como podes aprezar, destas florituras non teño case nin idea.
apertas!!!
asolagaches de morriña a minha chaira... e aínda quedan tres meses pero resistirei. ¡Xa che vale, Pedriño!
Precioso este post. Non me decatara de tanta cousa amarela que temos.
nom lhe viria mal á bandeira galega umha flor amarela, nom...
non sei ben por qué os paises escollen as suas flores nacionais. Pero non sei de ningun que teña acertado coa escolla, ainda que a min a camelia galega paréceme lindísima. Na Arxentina, a flor nacional é o seibo: unha árbore pequeña, fea, pouco vista e cunha flor tan fea, tan rara... Dende logo, estas suxestións amarelas son fermosísimas!
Eu teño unha flor na casa. Gosta de estar nas terrazas despois do tempo na neve. Moi fermoso. Saudos.
Publicar un comentario
És humano ti ?
Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]
<< Inicio