O conto do mecánico e o seu xefe

O meu compañeiro carretilleiro contoume unha anécdota que vou tratar de contar aquí.

Resulta que o mecánico dunha empresa era pequeno, pequeno e o xefe era un homón que pasaba dos dous metros de altor e que era ancho de ombreiros. O tal mecánico, chamémoslle Tino, tiña que cambiar uns fluorescentes da oficina. O Tino era baixiño e non lle chegaba ó falso teito. Tratou de estarricar as pernas e pórse na punta dos pés pero apenas tocaba o teito. Nese momento pasou o xefe, chamémoslle Don José, e díxolle con ton burlento: -" Tino, hombre; estírese que no le llega ". O xefe marchou rindo e o Tino foi buscar unha escaleira desas de tres banzos. Subiuse e chegáballe por pouco ó tubo. Despois de suores e renegos logrou cambiar os fluorescentes. Cando limpaba o suor con pano aparece o xefe. Don José seguiu co conto: -" Tino; que pena no nacer unos cinco centímetros más grande. Hoy no lo pasaría tan mal ". E o xefe botou unha gargallada. Isto encheu a Tino que lle preguntou ó xefe: -" Sabe usted porque soy tan bajito ? ". O xefe dixo que non sabía. " Pues porque soy hijo de un solo padre ". Don José quedou pensando e xa lle viña o enfado á cara. Tino rematou: -" No se enfade, hombre. Usted tampoco es grande ".