Juan e cóxegas
Onte a familia recibimos unha visita especial do curmán Juan que fixo o camiño de Santiago cuns veciños. E non, non é o da foto; tirada precisamente pola súa dona Bea no 1999.
Juan é un home mui agradable, cun falar alegre e o sorriso eterno na boca. O seu idioma é o mallorquín e aprendeunos a dicir cóxegas na súa lingua: coxigales ou algo así. Esta forma engádese ás tiligas que se din por terras de Acedre e as cóxicas que se din pola zona de Arbo. En inglés chámanse tickles pero a forma que sobrepasa a todas con diferenza é a basca co seu kilikili. Unha forma expresiva e rotunda coma unha gargallada.
3 comentarios:
Gústame a foto pola epecial composición dos tres: romeiro, burro e can. E grazas pola descuberta das palabras, sobre todo a vasca, é moi expresiva, case onomatopeica.
Saúdos e grazas polas túas gabanzas.
A lingua revélanos a realidade do mundo. cada palabra en cada lingua din que é unica. Boa foto!
Kilikili, moi curiosa esta palabra, so dicila xa fai cóxegas,
A foto anterior do Leo e unha maravilla, dan ganas de comelo a bicos.
Publicar un comentario
És humano ti ?
Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]
<< Inicio