Baixón pola arañeira
Non sei se notaras que escribo menos ultimamente pero si que escribo e ando menos pola interrede. O motivo non é o frío galego que está facendo nestes días senón o Leíño que require máis a miña compaña para ir durmir. Nós preguntamos: " Con quen queres ir durmir, con papá ou con mamá ? ". Antes dicía sempre con mamá pero agora quere con papá. E teño que contarlle o conto do oso que viaxa e o osiño e a mamá e o do gato con botas e espero que quede durmido...e alá a espicho eu tamén. E saio da súa cama para ir á cama grande.
A outra noite fixémoslle a mesma pregunta e case safo de ir co el: " Con quen queres ir: con papá ou con mamá". E el respondeu todo cheo: " Con Papa Nel ! ".
Etiquetas: leo IV
13 comentarios:
Pois case te safas. E non che pasa que a veces quedaste dormido antes ca él? e alí están, pedindo que lle contes máis, e aínda por riba están máis despertos.
Estos pequerrechos... hai épocas... eu non tiven a sorte de poder elixir entre pai ou nai... pero tiven a sorte de que me mandaban meu avó e avoa para camiña e contabanme os contos ;)
Eu téñolle manía ao gato con botas. Paréceme un conto moralmente impresentable. Así e todo, disfruta do rapaz así de pequeno, que logo medra.
Alédome moito que na túa casa non entrara "O home do reloxo" para durmir, os meus parabéns!!
No meu blogue dicíache que se o precisades, o blogue de Maite é unha auténtica enciclopedia. Ten unha etiqueta adicada ós dous anos, recoméndoche que lle botes un ollo.
http://adivinacuantotequiero.blogspot.com/
biquiñossss
Leo é xenial.
Carafio...e máis vivo ca eu..eu sempre queria ir durmir so, pero chispas que sempre...hata ven cumplidos uns cantos moitos anos...durmia co meu hirman :)Saúdos e coida del que é o que tes que facer :)
aqui tens um sócio ao que lhe acontece o mesmo... vai durmir a mati e fica durmido ele. ultimamente vem dizendo que coo sabe o que vai passar que logo o vaia buscar eu mas passo porque para mati é o melhor do dia: durmir com papá quando volta de trabalhar.
beijos e disfruta muito do leo
certifícoo. mati semella que non se durme até que me sinte roncar ao seu lado. ao principio eu caía no intento. agora xa vou á súa cama sabendo que vou quedar. o resultado é o mesmo pero aforro o agobio de estar agardando a que quede durmido!
Boas!! vexo que Leíño avanza na súa viaxe pola vida, hehehe, un bicos!
Encántame como fas das historias do día a día algo tan literario. Excelente post. És todo un "padrazo".
Con Iago e Diego pasaba algo parecido cando veñen a casa, agora decidimos cansalos cunha boa excursión e en cinco minutos xa están fritidos (algunhas veces)
Non te queixes.....esta é unha etapa que dura moi ouquiño...DEspois non che queren ver ni en foto.
Eu recordo que tamen ia a levar a durmir a David....a lle contaba un conto, -...o peor era que o que durmiase era eu,... me quedaba dormido e o neno tiña que chamar por mi e espertarme....Sempre foi terrible para dormir, e ainda hoxe e peor.
Deus! Cantas veces me pasou o mesmo !
Bicos
Publicar un comentario
És humano ti ?
Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]
<< Inicio