Lenda da coroa de ferro

No choio falamos de temas diversos no momento do taco e hoxe falamos dos programas lixo da televisión onde sacan todos os trapos sucios á vista. Isto fíxolle lembrar a un a lenda da coroa de ferro que contou máis ou menos así.

" Nos tempos medievais había un conde de Lemos que estaba casado cunha moza fermosa. O rei chamou á súa xente para ir á guerra e alá tivo que ir o conde. Deixou a súa muller ao coidado do cardeal que, aparte, era bó amigo. Pasou o tempo e o cardeal encaprichouse coa muller pero non puido posuila e acabou matándoa nunha pelexa. Enterrouna e seguiu pasando o tempo ata que chegou o conde de volta. Levou unha sorpresa desagradable pola morte da súa dona e non acababa de crelo e mandou desenterrar o cadáver. Observou que tiña o puño pechado e abriuno e descubriu dentro o anel do cardeal. Caíu na conta do que de verdade pasara pero non dixo nada. Invitou a nobles e súbditos a unha festa para coroar ao cardeal por coidar da súa muller na súa ausencia e chamou a uns ferreiros para que fixeran unha coroa de ferro nese día. Cando estaban todos na mesa mandou traer a coroa candente recén sacada do lume e mandoulla pór na cabeza do cardeal aos ferreiros ".

A lenda é tétrica como adoitaban ser aqueles tempos pero topei unha versión literaria e outra na enciclopedia de Eladio Rodríguez ( ler o final da entrada de coroa ) .

Na foto saen cintos de castidade.