Vinteoito meses
Despóis dun inicio de ano apouchadiño con días de febre e sen apetito o Leo recuperou a saúde, o humor e o apetito. Pasou de xogar con monecos a enamorarse dos contos de Disney e Mortadelo e Filemón e busca tódalas personaxes e pregunta como se chaman. Tamén lle gusta pintar á súa maneira e debuxou a primeira cousa evidente que era un caracol. Está falando todo o día e inventando historias e ten días de palabras e expresións e así pasou a época de dicir " chavala " para todo a " non sei ". Tamén empeza a cantar ( máis ben tararear o fin das frases ) e esperemos que herde o sentido musical da nai. Agora esperemos que millore o tempo para poder pasealo máis. Falando de pasear onte levámolo á pediatra e estivo todo entretido cos contos ata que saiu a muller e dixo: " Ahora Fulanito de tal y después Leo S. ". O Leo saltou " Leo, no. Buaaa. A pasear. A pasear."
Etiquetas: leo IV
12 comentarios:
Ai pobriño!! mas el non vai á gardería non? como é que está tan pochiño? probaches coa homeopatía? para nós foi todo un descobrimento!!
Un bico :)
A verdade que neste inverno non nos da moito xeito levalos de paseo co frío que fai. Pero a ver se pasan rápido estes dous mesiños que logo xa virá a primavera para darlle unhas voltas e que disfruten ó aire libre.
Unha aperta
já queda menos para a primavera!
míra-o pelo lado bom... se está pochinho e sana é porque tem umas boas defesas!
beijos
Que a cousa fique en Disney por un tempo. Eu cometín o erro de poñerlle ao Breixo filmes como Hulk, King Kong, As crónicas de Narnia ou Spiderman, e dou fe de que incitan á violencia. O peor é que eu son a vítima dos seus xogos de loita e guerra (gozosa vítima, direi)... Iso si, con outros nenos está feito un biqueiro e cúbreos de agarimos.
Ao final, creo que, ao contrario dos adultos, os nenos teñen suficiente intelixencia como para saber en qué contexto poden empregar esa "violencia" imaxinativa e permitida -o xogo- e en cales non -as relacións humanas-.
:) pobre! e a que lle gusta ir o medico? ainda que as miñas fillas saian sempre cunha piruleta na man, levaba a faciana cheiña de bagoas.
Tes un neno moi, pero que moi guapiño. Espero que siga mantendo os pequenos arrefriados a liña e se atope millor.
Biquiños para Leo :)
Que riquinho está!
Pregunta: Cando se deixa de contar a idade en meses e pasa a contarse en anos?
Vese feliz metido nese cochiño de xoguete. Mágoa que ir á pediatra lle tronce parte desa felicidade. Claro que é preferible pasear. Alédame saber do seu sentido musical e do de Ana.
Apertas para todos vós e que mellore o tempo para os paseos por Vilaguindastre e arredores.
O inverno non axuda moito para coidar das típicas "voltiñas" que teñen os nenos. Pero pouco a pouco farase máis resistente e xa verás como as vai superando solo.
Os médicos non lles gustan a ningún. A miña pequena -cando era mais ou menos do tempo do Leo- con solo ver unha bata branca choraba como unha perdida. Tanto que un día viu a unha moza que traballa nunha panadería en Antas(e ía de blanco), e xa puxo pucheiros.
Pero que guapiño está, da gusto miralo!
Pobre, non creo que lle guste demasiado ir ó médico... eu ós meus anos, e açinda escapo se vexo unha xeringa.
Aiiii! Desaparezo un par de meses e mira que guapo está o Leo! Xa é un neno maior! Incrible... Vexo que segue a crecer e a progresar :) Alégrome moito, e vós seguro que disfrutades coma tolos con el, non?
Un biquiño!
I eu que estaba convencida que non fora á gardería vai tí a saber por que!!
A miña pequenada igual, para durmir optamos por mercarlles uns "pixamas-manta", son como de forro polar (aínda que os hai doutros materiais) e póñense por riba dos pixamas normais e oes... man de santo!! en Prenatal os venden e agora nas rebaixas teñen bos precios, senón en calqueira tenda para nenos.
Biquiños :)
(por certo... que non ten que ser de neve!! ains, que pouca imaxinación!! hahahaha)
¡Como medran os nenos, meu deus! Eles van chupando da nosa enerxia, de aí que rematemos algúns días sen folgos :-)
Publicar un comentario
És humano ti ?
Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]
<< Inicio