leoeosseus

martes, 14 de abril de 2009

Non puido ser

Non somos ninguén e non temos poder ningún e así Xiana decidiu non quedarse connosco e deixarnos tristes.
Tivemos que dicirlle ao Leíño que mamá xa non tiña unha nena na barriga como pensabamos senón que saiu unha bolboreta. O Leo púxolle o color rosa á bolboreta e o seu destino: o ceo e así agora voará ceibe.
E agora desculpa se non escribo nun tempiño.
Graciñas anticipadas polo cariño e os comentarios de apoio.

Etiquetas:

45 comentarios:

Ás 14/04/09, 13:29 , Blogger Unknown dixo...

Sinto muchísimo.
No tengo palabras.

Un abrazo

 
Ás 14/04/09, 14:04 , Anonymous pablo dixo...

Tampouco teño palabras.
Unha aperta ben forte.

 
Ás 14/04/09, 14:32 , Anonymous opaco dixo...

apertas e moitos bicos para a mamá do leo ...coidádevos con cariño :*

 
Ás 14/04/09, 16:06 , Blogger Carlos Sousa dixo...

Que mala nova, sinto moito. Ten que ser moi doloroso, pero recordade que tedes a Leo, e sempre pode voltar outra bolboreta.

Ánimo, unha aperta grande.

 
Ás 14/04/09, 16:28 , Blogger Moraima dixo...

Nestes casos, nunca se me ocorre que dicir. Sintoo. Moito ánimo!

 
Ás 14/04/09, 16:32 , Blogger pablo gonzalez dixo...

tede moitísimo ánimo.

ademáis de con vós, xiana xa está tamén connosco.

 
Ás 14/04/09, 17:17 , Blogger Danilo dixo...

Vaia. Coma todos non sei que máis dicir que non sexa moito ánimo...

Unha aperta

 
Ás 14/04/09, 17:45 , Blogger ♥ meninheira ♥ dixo...

Sintoo moitísimo.

Un biquiño moi grande

 
Ás 14/04/09, 18:23 , Blogger Barreira dixo...

Vaia. Sintoo moito. Son reveses que a vida nos brinda. Tendes que mirar para adiante porque a vida sigue.....
Animo e un forte abrazo.

 
Ás 14/04/09, 19:29 , Blogger HADEX dixo...

Un abrazo moi moi forte para vós. Só podo transmitiros o meu cariño e os meus ánimos.....

 
Ás 14/04/09, 19:44 , Blogger An dixo...

Sintocho meu, e unha dura perda, agardo que a dor se troque pronto nunha nova ledicia. saúdos e apertas máis fortes e agarimosas que de costumbro :(

 
Ás 14/04/09, 20:06 , Blogger ValdoLouro dixo...

Ogallá as verbas servisen para atenuar un pouco a vosa dor. Creédeme que o sinto. Unha aperta moi forte.

 
Ás 14/04/09, 20:09 , Blogger busto.agolada dixo...

A miña aperta amiga e a solidariedade de quen pasou tamén por esa situación.

 
Ás 14/04/09, 20:33 , Blogger vermella dixo...

bico.

 
Ás 14/04/09, 20:43 , Blogger Eva G. Rei dixo...

Sintoo de veras; Xiana tamén era parte de nós. A vida dá estes golpes e tamén hai que aprender deles, sobre todo a valorar o que sí temos. O Leo ha de darvos a alegría que vos falta, como nos pasou a nós con Xesús. E quen sabe, igual chega voando outra bolboreta. Ánimo e forza.

 
Ás 14/04/09, 23:12 , Blogger amauta dixo...

únome ao resto de comentarios. Estaremos atentos a ti do mesmo xeito que o Pai de Leo atendeu as nosas coitas noutros intres...

Unha aperta, compañeiro!

 
Ás 14/04/09, 23:56 , Blogger Son Unha Xoaniña dixo...

Sinto moitísimo a vosa perda.
Non hai palabras que fagan desaparecer a dor. So o sorriso do Leiño vos dará consolo e vos axudará a recuperarvos.
Unha aperta forte.

 
Ás 15/04/09, 00:23 , Blogger Elvira Carvalho dixo...

Sinto muito amigo.Deixo um abraço apertado para vós, pois sei por experiência própria que nestas alturas, não há palavras que nos confortem.

 
Ás 15/04/09, 00:48 , Blogger Antón de Muros dixo...

Quero deixarvos todo o meu ánimo.

É unha mágoa, mais coñezo esta dor e sei moi ben que deixa mal o corazón.
Mais tedes que ser fortes e seguir adiante polo Leo e por vós mesmos!

Unha aperta dende lonxe.

Antón.

 
Ás 15/04/09, 10:38 , Blogger Mer dixo...

É moi difícil expresarse, non sei qué dicir. Moito ánimo e unha forte aperta.

 
Ás 15/04/09, 10:52 , Anonymous Anónimo dixo...

Unha bolboreta rosa voando, outra estreliña alumea no ceo e no mar hai outra ondiña.
Cando o vento vos acariñe a cara, ¿sera Xiana que vos vira a bicar?
Bicos e apertas para todos

 
Ás 15/04/09, 13:11 , Blogger Raposo dixo...

Síntoo compañeiro. A vida é asi de dura as veces.
Unha aperta forte e moito ánimo.

 
Ás 15/04/09, 21:06 , Blogger Cuspedepita dixo...

Agora xa entendo...
Unha aperta moi forte, moitos ánimos e todo o meu agarimo para cada un de vos.
A pequeniña bolboreta Xiana estará nos vosos e nos nosos corazóns para sempre.

 
Ás 15/04/09, 21:47 , Blogger Os Tartarouchos dixo...

Dicídelle adeus todo o que necesitedes para que teñades vós e máis ela unha boa despedida.
Un biquiño moi forte para a familia toda.

 
Ás 16/04/09, 01:00 , Blogger Crema de Grelos dixo...

Sintoo moito. Ánimo. Unha aperta moi forte.

 
Ás 16/04/09, 19:50 , Anonymous peke dixo...

Bicos e ánimos para os tres, sobre todo para a mamá.

 
Ás 16/04/09, 21:00 , Blogger Pau dixo...

Sintocho ben; e ainda que en momentos asi sempre se cae nos mesmos tópicos e todas asverbas parecen vacias, creeme que despois da noite sempre volve o día, ainda que sexa un día de eses escuros e chuvioso.
Un abrazo

 
Ás 19/04/09, 13:59 , Blogger Torreira dixo...

Apertas...

 
Ás 19/04/09, 19:56 , Blogger Chousa da Alcandra dixo...

Unha aperta moi grande dende Antas.
(Contástesllo moi ben ao Leo. Buscade agora nel a ledicia que atoparedes)

 
Ás 20/04/09, 16:30 , Anonymous F. Míguez dixo...

O meu apio e o meu cariño mándovolos neste comentario. Esa volvoreta voará sempre nalgures.
Ahí vai unha aperta moi forte para vos.

 
Ás 21/04/09, 08:46 , Blogger Veloso dixo...

Non sei que dicir. Creo que llo explicastes moi ben a Leo. Moito ánimo e unha forte aperta.

 
Ás 21/04/09, 18:21 , Blogger A lareira de Santiso dixo...

Unha aperta para os tres, e a ilusión dunha bolboreta

 
Ás 21/04/09, 20:41 , Blogger abueloscrisytoño dixo...

Como ya sabéis, por Cris estamos al tanto de todo desde el primer momento, No quisimos llamar para daros tiempo de asimilar con un poco de intimidad tan dura prueba de la vida. Vendrán tiempos mejores llenos de hermosas bolboretas . Recibir todo nuestro cariño, un beso para Leo, mucho ánimo para Ana y para ti Pedro.

 
Ás 21/04/09, 21:59 , Anonymous chelo dixo...

Sintoo moitisimo, non sei que dicir...querovos moito, se precisades de algo sabedes onde atoparme...
Cuidadevos moito...
Un bico e unha aperta moi fortes.
Volve pronto.

 
Ás 22/04/09, 13:45 , Blogger Merce dixo...

Quedome sen palabras tamen eu. Non hai nada que se poida dicir agora. Agás que un bico moi grande e unha forte aperta.

 
Ás 22/04/09, 15:33 , Blogger rui dixo...

Biquiños para os tres

 
Ás 23/04/09, 20:13 , Anonymous latorredelossueñosesmeralda dixo...

Maldigo a negra sombra que unha e otra vez envolve a luz que raia na alborado do dia, e non nos deixa se non amargas bagoas coas que mollar os ollos pechados na noite escura desta vida...pero como o retoño brota ao traves da cinza do lume, a vida a renacer....algun dia de certo.

 
Ás 24/04/09, 00:04 , Blogger Elvira Carvalho dixo...

Amigo passei só para deixar um abraço .
E que Deus os ilumine nesta hora triste.

 
Ás 24/04/09, 02:22 , Blogger torredebabel dixo...

Para ti, para Leo e para Ana unha aperta fonda que cruza o mar e chega co seu arrecendo a outono. Sintoo moítísimo benqueridos amigos!

 
Ás 24/04/09, 19:08 , Anonymous Anónimo dixo...

Tamén eu o sinto. Lamento non telo dito antes pero non o souben até hoxe. As palabras agora non valen de moito. Un abrazo.

 
Ás 27/04/09, 01:31 , Anonymous Manel Vázquez dixo...

ánimo. mañá agarda outro tempo. escribe.

 
Ás 28/04/09, 00:54 , Blogger LM dixo...

sinto-o mesmo muito. beijinhos enormes para os tres com todo o nosso mais fondo carinho. ánimo!

 
Ás 30/04/09, 11:19 , Blogger LM dixo...

com carinho: http://oblodelm.blogspot.com/2009/04/premio.html

beijos

 
Ás 15/05/09, 12:45 , Blogger Mara dixo...

Apertas cheas de luz de sol.

 
Ás 23/05/09, 20:41 , Blogger Marinha de Allegue dixo...

Unha aperta grande grande para os tres, recién me enterei agora mesmo. Nunca é tarde para acompanhar.
Síntoi muito de verdade.
:)

 

Publicar un comentario

És humano ti ?

Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]

<< Inicio