Crónicas praieiras

Por esas terras do noroeste pode acontecer de todo. Un visón baixou polas rochas, nadou na auga salgada cinco metros, entrou nunha furna e apañou un cangrexo. A xente que o viamos estabamos abraiados e fomos bautizándoo a medida que avanzaba: gato, rata, ardilla, donosiña, hurón, comadreja, visón e incluso bisonte !. Foi mágoa non ter a cámara a tiro.
Á noite houbo festa e o Leo non o pasou mui ben nas atraccións. Tamén houbo tirada de fogos artificiais impresionante con música e todo. O Leo, ao primeiro tiña medo, pero logo case durmía e todo admirando o lucerío.
Tamén houbo buracos na area, paseo en pedaleta, busca e aprendizaxe de mexillóns, caramuxos, lapas e arneiróns; cafés con xeo, xeados e cervexas.
Ata pillei a uns veciños de toalla contando unha anécdota sobre un alcalde da zona que leva muitos anos gobernando pero que mete bastante a pata á hora de falar.
Estaba o tal alcalde dando un mítin e dixo: " Estos años hemos picheado muchos caminos ". Un secretario intentou correxilo: " Asfaltado, señor alcalde, asfaltado ". E o alcalde pronto remendou: " Bueno, si le he faltado a alguien que me perdone ".