Saber gañar
Un familiar non me cría cando lle dicía que no xadrez quen gaña é o que convida. Entón teño que deixar constancia de que o que dixen naquela ocasión non é invención miña.A imaxe está tirada do " Método elemental de ajedrez " de Ricardo Aguilera do ano 1957.
Xa choveu e pode ser que hoxe estea errado eu.
Etiquetas: familia II
enviado por paideleo @ 10:29 p.m.
11 comentarios:
O ajedrez es um xogo lindo...
um abraço daqui de abaixo, de Oporto.
Boeno...casualmente estiven lendo unha "Enciclopedia Básica" datada nos anos cincoenta tamén, na que decía que ducharse máis dunha vez á semana era malo para a pel...
(O pracer da victoria tamén inclue ver como o perdedor raña a barriga na barra...cando paga!!!!).
Apertas
Eso tamén o fagemos nós cando xogamos o julete. O que gana mais cartos paga despois as consumicións.
Que menos!
Ben disposto.
P.d.
Aledome de que che gustara.
Fermoso costume!
alégrame que lle podas pasar polos fuciños a túa razón jajaja.
i é verdade que gañar o axedrez, sobre todo se é con alguén que che gaña sempre, coa victoria xa nin importa pagar!
non é coma gañar porque che tocaron boas cartas!
tiña que ter sabido eu esa "lei", porque por riba de perder, tiña que pagar o que apostaba, que non eran cartos, peor aínda
non creo que o mahual estea obsoleto.
-
e dicirlle a chousa, co teu permiso, pai de leo, que iso ainda o sentín eu hai pouco pola radio, dun especialista de recoñecida fama, bueno o que dixo é que ducharse todos os dias non era bo para a pel... e explicou polo qué e todo.
:-)
Véxoo demasiado politicamente correcto, demasiado equilibrado para ser un xogo de guerra a escala. Os xenerais vitoriosos non invitaban os vencidos
Non sei se me deixaria perder.
Se hai que pagar unha cervexa por gañar unha partida, faise e punto. Non sería a primeira vez, mellor pagar e vacilar un pouquiño, que pagar e que aínda por riba te vacilen por rascar a barriga no mostrador.
Non debes estar moi errado, cando eu xogaba co meu irmán acontecía sempre iso mesmo...por o que case sempre remataba convidando el. Saúdos e apertas.
Gústame esa regra e debería aplicarse en máis xogos ou deportes, por nobreza.
Ao perdedor abóndalle con perder sen ter aínda por riba que rascar o peto dos cartos.
Apertas e que gañe o mellor, com a sempre.
Publicar un comentario
És humano ti ?
Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]
<< Inicio