Segundo mes ( e un día )
Aquí está Xela onte. Tocoulle a revisión dos dous meses e levou catro xeringazos para vacinala. Chorou coma nunca con ese tremor de queixo característico seu e, despóis do consolo da teta, durmiu muito tempo.
A nena está mui ben. Engordou case dous quilos dende o seu nacemento e agora non se pode deixar soa na cama grande que, dando cuadas, vaise desprazando e pode caír da cama.
Pórtase ben e apenas chora. Cando ten fame empeza a chupar a man dereita e só despóis de bastante tempo empeza a chorar. Protesta un pouco tamén cando quere durmir ( máis que cando quere comer ) e vai levando bastante ben os gases porque arrota e obra bastante.
Gústalle ver e sorrir para a lámpada do salón ou a Soa, a moneca que leva no cochiño; e fálalles botando gorgoriños.
E xa van dous meses !.
Etiquetas: xela
enviado por paideleo @ 11:48 p.m.
10 comentarios:
Xa chegaron as vacinas e os choros no pediatra, vaia, pero a meniña engorda e iso é magnífico. A miña os primeiros anos estivo sempre por baixo dos percentís e xa non sabíamos que facerlle. Íamos ao médico co corazón encollido. A min ás veces tentábame poñer ás agachadas o dedo na báscula para facer trampa e subirlle un cuarto ou medio kilo.
Se come, dorme e é curiosa (e tan bonita ademais) poden estar traquilos.
Xela está feita unha mociña e é moi guapa, a min nesa foto paréceseme moito a Leo.
Sobre a pregunta que me fas no teu comentario, pois si, aumentou a familia, Alicia naceu o día 11 deste mes e é miña neta tamén, curmán dos outros dous.
Tamén se porta moi ben, xa engordou 300 gr dende que naceu e gústalle moito comer e durmir.
Bicos para Leo e Xela.
Dá gusto ver como medra esta mociña e vai comunicando o que sinte. Está preciosa. É unha grande ledicia que Leo se sinta cerca dela, pois co tempo chegarán a ser cómplices, seguramente, e iso non se sabe o que vale entre irmáns.
Alégrome moito por vós e por el e ela.
Por certo, dálle biquiños aos dous da miña parte.
Como o tempo passa!!
E está linda... e calminha!
Que papá babdo me saíste... e fica-te muito bem.
toda boas noticias e destilando felicidade.
parabéns!
É cousa miña ou estás volvendo babear como se foses principiante?
Non me estraña, con esa parrochiña...
Que siga igual de sá e bonita, igual que o Leo.
É um regalo para os olhos, benza-a Deus.
Que continue crescendo sem problemas são os meus votos.
Abraço para os quatro.
Bom fim de semana
Está preciosa! Alédome de que todo vaia ben.
E o Leo, arriba, está estupendo. Non me estraña que proteste porque cumpre anos e non meses. É todo un mozote!
Eu sempre dixen que, co avanzadísima que está a ciencia, parece mentira que siga sendo necesario espetarlles un fero no seu corpiño para administrarlles algo tan sinxelo como unha mediciña preventiva. Eu tamén tremei cando lin o posteo.
As nenas sempre somos dos papás, está claro! Preciosa meniña.
Publicar un comentario
És humano ti ?
Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]
<< Inicio