A metade de prezo

Hoxe prometía ser un día repousado co este tempo alterado que case non deixa saír da casa cando a veciña de enfrente nos avisa de que hai un supermercado aberto en Portugal que ten todo a metade de prezo só hoxe. Alá collo o coche coa intención de abastecer a casa de comida, bebida e demáis produtos para a casa e o cuidado da familia. Cheguei e xa tiven que aparcar a trescentos metros do supermercado. Pola ganga non me importaba carrexar o carriño da compra ata alí. Na entrada xa avisaban que había que gastar máis de cen euros para que quedase a compra na metade e non se podía mercar nin textil, nin electrodomésticos. Se non se chegaba a cen euros había que pagar o importe íntegro. Entrei pola zona da fruita e collín peras e mazás e circulaba bastante ben co carriño pero foi un espellismo. No seguinte corredor xa non se podía andar pola cantidade de xente así que optei por arrimar o carriño e acercar produtos a el. Fun metendo friame, iogures, potitos para Xela, latas de fruita en almibre, pan de molde, zume, etc; vamos, o que atopaba por diante nun supermercado descoñecido para min. Ah, pero cheguei aos cueiros e xa non había dos que precisa Xela. Fun contra marea á zona de aceites pero só quedaban desas botellas pequenas de cristal para sibaritas. Fun collendo conciencia do que estaba pasando e fun ver as bebidas. Alí chegaba a cola da xente que esperaba para pasar por caixa e a cara da xente era un poema. E iso que xa ían saír !.Volvín atrás e fixeime no mundo de xente pedindo peixe e carne. A xente apenas camiñaba e había nenos que choraban. Os altavoces avisaban para que retirasen coches aparcados en segunda e terceira fila. Por todas partes parecía que a xente collía por coller nas " prateleiras " onde escaseaba todo e estaba descolocado. E parecía que cada vez aceleraban máis. Semellaba un asalto ao local ou que ía estalar unha guerra e nese momento tirei a toalla. Deixei arrombado o meu carriño da compra coas cousas dentro e o euro da chave e marchei para casa sen mercar nada de nada. Perdín os cartos do gasoil e o euro do carriño pero recuperei a paz. Non me pillan noutra así. Foi como a quinta baixada ao inferno.