Visita ao zoo
O Leo leva unha tempada teimando cos lobos así que decidimos levalo á Madroa a que mirase os lobos. Non sei como os imaxinaba el pero dixo que os que mirou eran pequenos. O Leíño aínda non sabe que os homes son os lobos para o home pero xa o aprenderá co tempo.
Xela alucinaba con todos os animais. Ela sinalaba e soltaba un " Aaaaaa" que lle saía do corazón.
A verdade é que deixa admirado esta nena que imita todo e quere facer rir á xente. Tamén me deixa abraiado que empece a tararear cancións.
Con estes dous non hai momento tranquilo.
4 comentarios:
non hai momento tranquilo, nin baleiros no corazón.
:-)
miña nai sempre me dicía que a quen lle tiña que ter eu medo era ós lobos de dúas pernas.
cando Senira era pequena tamén a levei ó zoo da Madroa... non volvín desde entón.
da gusto ver os pequenos como se asombras coas cousas ¿verdade?
biquiños,
Tranquilidade só hai anaquiños que se intercalan. Disfrutade deles!!!
A vida também se pode e deve ensinar!
Um grande abraço.
Publicar un comentario
És humano ti ?
Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]
<< Inicio