Vixésimoquinto mes ( e máis un día )
Chegamos aos vintecinco meses da Xela e podo dicir que avanza a toda velocidade. Fala seguido e quere dicir frases longas pero só se entenden dúas ou tres palabras. Case pronuncia ben as palabras anque semella portorriqueña falando de " calol " ou " xogal ". É mui activa e salta chanzos e quere agabear a todas partes. Ten unha moto pequena e vai para adiante bastante rápido e tamén se deixa caír para atrás por costiñas. Encántalle pór caras e facer acenos distintos, mirar de esguello e dicir cousas como " xa veño " afirmando co dedo estilo marisabidilla. O de facer as súas necesidades vai levándoo mui ben. Vai soíña ao " pico " ( penico ) e pide para ir ao baño pero non lle gusta facer nada de campo. Tamén ten un carácter forte e insistente e iso que apenas come. Sabe o que quere e pide para durmir ou tetiña segundo lle apeteza.
Cambiando de tema, Elvira preocúpase por se nos vimos afectados polo accidente de tren e teño que dicir que, por fortuna, non nos tocou nin na familia nin en coñecidos.
Etiquetas: xela II
2 comentarios:
Graças a Deus Amigo. As tragédias sempre me afligem, afinal são seres humanos iguais a nós que se vão. Mas doi mais quando sabemos que entre as vitimas havia um amigo ou um familiar.
Quanto a Xela está uma menina linda.
Uma princesinha que me lembra o Leo mas ela me parece mais sorridente e alegre que o Leo na sua idade.
Um abraço e tudo de bom para vós
fíxome sorrir esa relación túa de ter carácter coa comida!
Publicar un comentario
És humano ti ?
Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]
<< Inicio