Vixésimo sexto mes ( e máis tres días )
Aquí está a pequena xa hai algúns días. Non teño outra foto dela soa máis actual. É o que ten estar separados bastantes días !.
Ela segue o seu ritmo veloz de avance. Quere facer todo, subir a todas partes, probar a facer o que fan os demáis e pregunta. Iso si, o de comer lévao daquela maneira.
Está reafirmando o seu " eu " preguntando onde está ela e lembrándonos que está ela cando falamos de todos. É garimosa comigo e iso que lle pica a barba. Pregunta pola persoa do grupo que falta e se lle pasa algo a Leo pregúntalle que lle pasa. Cando chega alguén explícalle o que está a pasar co seu " Guai, guachi. Ese ".Tamén quere entrar nos xogos de Leo pero Leo as máis das veces está pechado nos seus xogos e poucas veces a deixa entrar. Iso si, cando xogan xuntos é unha revolución.
Só me queda mandarlle un bico longo de cento sesenta quilómetros para ela, Leo, Naideleo e avoaE que deberon de estar mirando pasar a volta ciclista.
Etiquetas: xela II
enviado por paideleo @ 5:58 p.m.
4 comentarios:
Está preciosa (e xa comerá, non tema)
Comer comerá daquela maneira, pero esfamiada non se ve.
(Volve axiña, que seica te botan de menos)
Non sei de qué se alimentan estes cativos, pero sin comer casi, non paran. E ganas, forzas e ánimos non lle faltan, non sí? Así teño eu dúas de tres, que comer non comen, pero crecen a unha velocidade de vertixe.
Por certo, está preciosa a túa nena
Bicos, a repartir
pobriño estar soíño sen as meniñas dos teus ollos!
Dame gusto ir vendo medrar a Xela e ao Leo
Publicar un comentario
És humano ti ?
Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]
<< Inicio