Ottobrata
Estamos desfrutando duns días de temperaturas mornas que invitan a facer " ottobratas ". " Ottobrata " en italiano significa comida campestre en outubro. E é verdade; fai caloriña sen chegar ao punto de suar, hai poucos bechos molestos e a luz solar é amable. Así que eu aproveito as tardes para coller os nenos, a moto de xoguete, o " papanete " e a silla de paseo da nena e facemos o paseo do río, o camiño azul que di Leo polos números pintados no chan indicando os tramos cada cen metros. Paramos a merendar e gozamos só con ollar o río. Despóis contamos patos, miramos pasar o tren, descubrimos cores novas de bolboretas e escuitamos grilos e paxariños. Tamén hai tempo para curiosidades como ver peixes pendurados no medio das viñas. Non sei a utilidade, non sei se é para evitar xabaríns ou paxariños. Deixo aquí a foto como curiosidade.
Etiquetas: natureza VI
5 comentarios:
¡Carafio! semella un tabeirón. Eso da ottobrata penso que está moi ben, e o Leo ten cousas de mestre xa. ¿Como vai a Xela?
Qué envexa de paseos!
Iso do peixe pendurado asusta un pouco. Supoño que espantará co mal olor, e así poderá ser efectivo con calquera animal, incluso coas persoas.
Disfruta moito desas ottobratas.
Unha aperta
Penso o mesmo ca tí das outubradas esas! encantame a temperatura, a luz...
pero deixasme pampa co dos peixes colgados...! (á parte de que cheirarán)
outra cousa ben curiosa, un peixe pendurando dun pau... na miña vida!
biquiños,
Seica é un sistema antixabaríns.
Publicar un comentario
És humano ti ?
Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]
<< Inicio