Triste despedida
Triste foi o tempo hoxe. Triste é o cemiterio da foto que é o de Fisterra visto dende un barco. E triste foi a despedida do Tatuado. Pouca xente na igrexa e do traballo só eramos dous compañeiros e unha compañeira.
Hai veces que a xente me falla.
Etiquetas: traballo IV
6 comentarios:
Sem palavras que apaguem a tristeza de ver partir um companheiro, deixo um abraço
Síntocho ben. :(
Os humans somos así. No se pode tomar nota, porque é peor.
faleceu o tatuado que falaba koruño?
sempre nos pon tristes a morte de alguén, volvenos solidarios. será un grolo que todos habemos de beber.
Vémonos!
:)
Doe dixerir as ausencias que son para sempre, así que ánimo e unha aperta
Publicar un comentario
És humano ti ?
Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]
<< Inicio