leoeosseus

luns, 16 de febreiro de 2015

Luns anterior a entruido



Espertei cunha nota de Leo debaixo da almofada. El foi durmir á casa do curmán e hoxe tamén vai Xela.














Á volta do choio sentíame só como o peixe Robinson, o derradeiro do noso acuario.














Fun mercar e aproveitei para darlle volta aos cartóns de leite e deixalos do lado escrito en galego anque " Noso pan de bola " salta nos meus ollos.

 
O tempo pasou e o sol foise. Cada día un chisco máis tarde. Cada mes gañamos unha hora de sol.

Etiquetas:

1 comentarios:

Ás 17/02/15, 01:06 , Blogger Elvira Carvalho dixo...

Os meninos crescem, e começam a ter a sua autonomia.
Um abraço e Bom Carnaval.

 

Publicar un comentario

És humano ti ?

Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]

<< Inicio