No vezo

Empezo marzo metido no vezo. Merco un libro electrónico para Naideleo, un libro para Leo que estaba triste que vai botar uns días sen mirar o curmánF e outros dous libriños para Xela que se atreveu a dicir o outro día que os libros son aburridos e aínda non sabe que quen non quere caldo, sete cuncas. Para min merquei unha batería nova para a cámara e, como non todo vai ser gozo para o espíritu, merquei xarope de arce para tomar no almorzo que nestes días de mollaparvos ben que presta.
A foto é da bolsa que me deu a libreira con chaleque Quechua e riso de axóuxere.