Emigración
Non, non se trata dun botellón diurno ou dunha xuntanza para fumar algo, non. É a hora do xantar dos traballadores que non gañan para poderen xantar nun bar ou ir ata a súa casa.
As condicións de traballo van a pior e non se salva ningunha empresa por grande que sexa ou pola súa antigüidade.
Así non é de extrañar que marchen emigrados tantos e tantos.
Vaise a xuventude toda.
Etiquetas: traballo V
1 comentarios:
Recórdame o que me contaban na casa, de que ían ao traballo coa fiambreira, e sentaban nunha pedra ou nunha esquina para tomar o almorzo. E tal como entonces, os novos tamén marchan...
Publicar un comentario
És humano ti ?
Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]
<< Inicio