Sexaxésimo primeiro mes ( e mais tres días )

Aquí temos a xoubiña co seu sorriso feliz. Ten uns ollos mui expresivos e sabe como usalos. O malo é cando se pon teimuda e faltona e chega a pegar e insultar. Cando lle afeamos a conduta e ameazamos con castigos di " Me olvidé " e volve estar ben ata que lle dá outra arroutada. E hai días que non sabemos que facer co ela. Espero que lle pase isto coa idade porque no fundo ten bo corazón.
Do resto coma sempre: come pouco anque hai días que come unha barbaridade pero no seguinte xa deixa de comer. Xoga co irmán a iso dos Yokai anque hai veces que remata mal o asunto. Segue co cueiro de noite e pouco máis se pode dicir dela.
Resumindo: segue activa e con carácter.