Septuaxésimo sexto mes

A nena faladeira preparando un póster de Halloween ou Samaín.
Ten boas ocorrencias como aquela vez que mirou un home de garavata nesta zona onde algúns pais van co uniforme de traballo a recoller os fillos. Xela díxolle: " ¿ Eres el alcalde ? ". O home respondeulle: " Casi. Un poquito menos ". E Xela retrucoulle: " ¿ Entonces eres el hijo del alcalde ? ".
Non se corta e pregúntalle a un virollo porque mira un ollo para ela e outro para o ceo.
Inventou a palabra " mascotería " para tendas de animais e conserva do galego a palabra dedas para as dedas dos pés e o numeral " cincocientos ". Tamén estamos na época que di: " Se lo digo a mamá " e eu póñome a bailar para que rían ela e mais Leo.
No cole mándanlle ler pero ela non quere e aínda así sabe ler ben. Gústalle o conto de Pupi e o misterio da televisión e o de " Adiviña canto te quero " que estamos lendo estes días para ir a cama. E segue facendo peidos cos sobacos e incluso aprendeu a facelos coas sofraxes ( palabra galega que en español significa corva ).
Segue indo a taekwondo pero non quixo saber nada de ximnasia. Tamén vai a piscina porque felizmente coincide con amiguiños da clase.
Do resto segue coma sempre: sen comer, co seu xenio e a súa mente argalladora que agora aproveita para as matemáticas.