Centésimo terceiro mes ( e mais unha chea de días )

Desta volta tardei un pouco muito en escribir. É o que ten estar sen interrede na casa. E alá foi o mesario de Xela pero hoxe podo escribir.
Pois Xela vai ben. Deixou o pingpong e volveu a ioga  para deixalo tamén. Segue enamorada do piano e do xadrez e no cole vai mui ben coas notas.

Ten tempo para facer enquisas sobre caníbales e sereas e facer a súa estatística !.

 

Como come pouco ten tempo para debuxar.

 

Espero escribir agora que temos fibra e a coca do cable no sitio ( vaia palabra para definir a sobra dun cable ).

O dito, seguirei comunicando.