Airearse

Haberá unha hora que saquei a cadela a pasear e fun ao parque que temos á beira da casa que, milagreiramente, non quedou precintado pola policía local. Aquí hai paz e pode mirarse montes a quilómetros de distancia e éntrame a cobiza de poder ir ao Aloia, ou ir aos muiños do Deique ou subir a Cabreiros e mirar o gando solto ou ir ao Galiñeiro...pero non pode ser. Menos mal que teño libros abondo na casa e xa estiven no Macchu Pichu, no Sáhara, na Baixa California e agora vou a Exipto.
E hoxe tiven un agasallo, comín bigotes e torta Sacher, mandáronme un vídeo mui xeitoso e faltoume soplar unha candea pero en algo ten que notarse estes tempos tan extraños do Escornaviros.