O compañeiro marroquino
O meu novo traballo é nunha empresa de granito da que non vou dicir o nome. Estou no parque de bloques que son eses "azucarillos" de dez a vinte toneladas. Veñen en camión e hai que "aparcalos" cun guindastre ata que se leven a cortar. Tamén estou encarregado de cargar dúas cortadoras de bloques en chapóns e limpar a zona.
Os compañeiros son do suroeste de Galicia menos un marroquino que é o meu mestre. O seu apelido é Nonmefaledes e chapurrea un galego-portugués simpático. Aparte de ensinarme o choio ensinoume a dicir graciñas en árabe: sokrán e escribiu o meu nome en árabe, como ben se ve na imaxe.
En canto á familia dicir que todo vai ben. O Leo ri e gaguexa e segue medrando e engordando.
Ata outra.
enviado por paideleo @ 10:30 p.m.
10 comentarios:
Sinxelo e fermoso...eu tamén teño escrito o meu, e o do Xeógrafo...heino de fotografar para facerche a competencia (je, je).
Alédome moito de que o pequecho vaia medrando e enghordando e de que esteades todos ben...
Unha apreta forte para os tres!!
Dalle duro ao granito (de porriño?) paideleo e ánimo
sentache moi ben o árabe para escribir o teu nome. Graciñas polas cronicas que sempre deixas. Mereces un premio ao mellor cronista do blogomillo...
Vexo que o traballo inspira igual de ben e que tamen topas con xente interesante. Que todo vaia ben!
Pois paréceme un traballo moi entretido... sobre todo porque aprendes idiomas... ;)
Saúdos!
Cando fun a Túnez tamén me escribiron o meu nome en árabe e unha das sílabas parece unha cara sorrinte, é curioso... E un guía aprendeunos a contar ata 5 e... a brindar!!
Xa teño ganas de ver unha foto de Leo, seguro que está precioso!
Biquiños
que ben que todo vai ben :)
Salam.
Aproveita esa man que che ofrece achegarte á fascinante cultura marroquí...
Besalama.
Agardo que a xente deste traballo sexa tan boa coma a que atopaches en Virxinia.
Unha aperta
Pois non se pode negar que lle quedou bonito.
Publicar un comentario
És humano ti ?
Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]
<< Inicio