Un motivo para emigrar
Na foto está o baúl que o meu avó levou a Venezuela e trouxo de volta. Era eu pequeno cando fomos despedilo ó peirao do Berbés que marchaba no trasatlántico Begoña. El díxome que me había de meter no baúl para poder ir co el a Venezuela pero no último momento fixo o despistado e cruzou a pasarela sen min.
Esta lembranza vén a conto pola pregunta que me fixo leco sobre que tres razóns me farían marchar deste país... E non sei que responder. Xa estiven en Londres un ano e medio e nos EEUU case tres anos e nos dous casos a razón que podo aducir é que foi por amor por Ana. Se ela vai ó fin do mundo, eu vou detrás. E despois deste motivo para emigrar pode haber un feixe de excusas...
enviado por paideleo @ 10:40 p.m.
20 comentarios:
Envejo-te. Bem, de certo jeito, mas envejo-te. Ou envejo à Ana.
Eu passei um ano em Londres e levo já quatro em Madrid e estou só. A minha namorada é a que tem trabalho fixo na Galiza, e a que sairia perjudicada de emigrar comigo. Assim que eu passo nove meses ao ano longe do sítio onde realmente quero estar. Claro que passe o que passar, eu tomei a decissão de não voltar aqui o curso que vem. É o meu último ano em Madrid. Não sei que vou fazer da minha vida se este verão não há "oposiciones" na Galiza e não saco a praça, mas já pensarei nisso em setembro. Estou farto de não tirar benefício real da emigração.
Um saúdo.
No sé cuál de sus dos historias es más bonita, si la de su abuelo o la de Ana. Saludo!
Ese motivo teu talvez sexa o mellor de todos...
Que post tan fermoso! encántame a foto e o detalle do baúl, e non digamos a razón que te engancha a permanecer ahí, a túa amada Ana.
Unha aperta, bo home
MOralla
Pai,compartimos historia de avó emigrado en Venezuela.
O de Ana e o mellor dos motivos para emigrar.
Coídese
Con ese argumento, podes ir onde sexa que non é para menos que aplaudirche.
Por certo, que os fueghos de San Blas fixeron temblar hasta Redondela, ¡que brutos!
Se cadra, está ben tamén preguntar polas razóns para voltar. Digo eu que sempre vivin entre xente que marchou pola fame nunca puido voltar. Apertas a Ana e a ti e a Leo! sodes unha familia fermosisima!
"Onde fica teu tesouro, fica teu coração..."
Umha cita do Evangeo.
Fico pampo, porque a historia que contas tócame. Eu tamén saín da terra por amor. A Anna. Con dous enes.
Que "a túa terra" siga tendo nome de muller. Unha aperta.
Eu aínda teño unha folla dun xornal de finais dos anos 40 que apañei do fondo dun baul coma ese. Foi e volveu de Suiza, pero non estaba en galego.
Ana... ese nome curto como o bater de Ás dunha bolboreta sempre foi a miña predilección.
Con seguridade seguir a ese voar sería unha razón para emigrar.
Pffff e ides facerme chorar, paideleo,lembras o que falamos na xantanza alí en Bonaval...a vida é moi triste ás veces. Coma parzival tamén debo estar pasando por unha astenia primaveral prematura e se aínda por riba andas escoitando esto é peor.
Alédome moito por Ana e por ti e por mr tichborne e pola afortunada, mesmo por parzival e a namorada. Sempre tiña que ser así. Bicos!
(Suspiro)
Sinxelamente, envexable.
Graciñas polos comentarios e por contar os vosos casos a Parzival e Mr. Tichborne ( lembro os ollos que te levaron a Alemaña ). Tamén Torreira tivo un avó en Venezuela.
Enfin, que para marchar, emigrar ou exiliarse só fai falla un pouco de valentía e algún empuxón no corazón ou no peto. Iso si; botar unha tempada fora abre a mente.
Un saúdo para todos e graciñas " again ".
Chego tarde,como case sempre, pero certamente este post e ben bonito, e a foto...impresinante o que representa non? A vida nun baúl.
A casa está onde está a quen queres, eu tamén penso coma ti, sería un motivo para marchar...
Bicos para os tres....o Leo está ben bonito!!!!
Na miña casa da aldea hai un baúl coma ese. Tamén foi e volveu de América. Esto da emigración tócanos a tod@s.
Pedriño, anque non deixara vezo ao pasar lin o tei post unhas cantas veces.É unha historia fermosa que aínda estás a escribir...O teu pérfil é dos que engancha a vida.
Que saibas que o meu mozo non che vai querer ben... Pénsolle mandar a ligazón ao teu baúl a ver se aprende!!!!
Que bonito! e que envexa...
Publicar un comentario
És humano ti ?
Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]
<< Inicio