O río ten pelos

Na foto saen barcas do río Miño na beira portuguesa un día tranquilo de verán.

Estes días de temporal dan muito para falar do tempo e así conta historias un compañeiro de cando ía ao río sendo novo. Fala de pescar taíñas ( como lle chama ás carpas ) ou lampreas e remata relatando historias de naufraxios e desaparecidos no río e como aínda non se recuperou o corpo dun sobriño que leva máis de dous anos desaparecido. Cando finaliza o seu relato hai un silencio espeso e incómodo no que todos tratamos de imaxinar o que pode pasar pola mente da familia. O silencio queda roto cando outro compañeiro finaliza a conversa cun: " O río ten pelos ", frase curta e rotunda para dicir que o río sabe dos seus desaparecidos.