Os Perotes

As pelexas entre rapaces destes días en Lugo fanme lembrar as miñas pelexas. Cando vivía en Vigo non lembro pelexar con ninguén pero foi chegar a Vilaguindastre con dez anos e empezaron as pelexas e burlas. Había unha banda de nenos que non tiñan pais ou non estaban na casa e eles botaban na rúa todo o día facendo falcatruadas. Eu chamáballe a uns a banda de Mariano e había outra de máis pequenos que o xefe era o irmán pequeno do tal Mariano e chamabamos a banda dos Goris.
Sempre se burlaban de min e do meu irmán porque eramos calados e iamos a casa dereitiños ao sairmos da escola. Varias veces encirraron contra min a E. " Foureñas " un neno da miña idade pero que zoupaba que metía medo e que, voltas que dá a vida, agora é amigo meu. Eu desas pelexeiras chegaba quente a casa pero aguantaba. Dunha volta mandaron a outro contra min pero desta vez fun eu o que lle zorreguei ao outro pero como era da banda deles dixeron que gañara e felicitárono anque sangraba e eu marchei sen mancadura pero coa cabeza gacha de perdedor.
O curioso é que nos chamaban a min e ao meu irmán Os Perotes que eu cismaba se tería que ver con nenos pera ou repipis. Pasou o tempo e buscando nun dicionario descubro que é unha palabra galega que significa " diablillos ".
Mira por onde, ou sexa que os cuitados e os pimpíns eramos uns demiños para eles. Manda truco !.

En fin. Na foto está Rodri de Vigo e Os Perotes nos setenta e pouco.