Marchou Mehdi
Si. Mehdi marchou e deixou un baleiro difícil de definir. A verdade é que da ilusión do principio fomos chegando a unha sensación amarga de que a cousa non funcionou. Foi todo. A diferenza de caracteres dos nenos e a barreira do idioma deu lugar a situacións demasiado tensas e un ambiente tenso difícil de levar e non queremos repetir a experiencia.
Agora quedan as boas lembranzas e palabras que aprendemos del.
Como di a avoaM: Que teñas suertiña na vida !.
Etiquetas: familia VI, lingua XII
4 comentarios:
Que pena que a estadia de Mehdi tenha sido uma má experiência para vós. Principalmente para as crianças deve ter sido frustrante.
Abraço
Tivestes un saharauí na casa?
Ás veces as cousas son así.
(Se todo fose marabilla, a marabilla sería unha trapallada)
Pois si.Da ilusión do principio pasamos a esa sensación amarga de fracaso.
Publicar un comentario
És humano ti ?
Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]
<< Inicio