Noveno ano
E xa van nove anos. Son tantos que botei unha boa tempada pensando que facía oito anos no canto de nove !
Esta mociña é un ser inquisitivo e con muitas cualidades e tanto monta smartgames como toca a guitarra, o piano ou a frauta i esta cunha soa man. É teimuda pero con bo corazón e un pouco medenta a catástrofes ou a miniferidas ou bechiños que precisan dun microscopio para topalos.
Este ano soprou a candea pero non hai festa con amigos nun espazo infantil por mor do Cornoviros. Iso si, terá festa nun merendeiro na Risca, o monte emblemático de Vilaguindastre.
Este san Xoán foi máis apagado do que é normalmente: sen fogueiras nin sardiñadas ou churrascadas públicas e tampouco mirei cousas " mudar " de sitio coma noutros anos.
Haberá que esperar para o san Xoán que vén ou para a Noiteboa que é cando fan o lume e o roubo de cancelas e carros no Rosal.
Xa se mirará !
Etiquetas: covid-19 III, etnografía X, xela X
1 comentarios:
Felicidades á mociña!
Publicar un comentario
És humano ti ?
Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]
<< Inicio