Albaroque
Estou revisando fotos para ver as que non perdín o día que borrou todo o ordenador e atopei esta que cría perdida. E dirás: vaia papaxada, un anaco de árbore no alto dun edificio en construción. Pois pode ser que teñas razón e sexa unha papaxada pero hai muitos anos cando se remataba unha casa púñase no cumio unha árbore ou póla e o dono da casa convidaba a unha comida aos traballadores. Esa comida chamábase albaroque e parece que ten que ver coa palabra árbore.
Eu hai doce anos recibín o albaroque por rematar unha casa de granito pero non foi unha comida senón cartos.
Agora non sei se existe ese costume pero cando miraba esa árbore en Vilaguindastre ( agora non está ) íame a mente para o albaroque.
Se che interesa na interrede aparece un albaroque de blogueiros realizado o ano pasado.
E, falando de comidas e reunións, lembrar que só quedan dous días para apuntarse na xuntanza de blogueiros de Agolada.
Etiquetas: curiosidades III, etnografia II, interrede II, lingua II, vilaguindastre I
enviado por paideleo @ 11:45 p.m.
9 comentarios:
Eu sabía que nalgunhas zonas penduraban unha escoba do revés do tellado (se non lembro mal creo que até se fixo na última ampliación de Riazor, ou algo así). E o albaroque non sabía o que era, agora xa si.
Que curioso, non tiña nin idea, é unha mágoa que estos costumes se estén a perder. Por certo, si que confundín os festivais, como o de Cannes se pronuncia máis ou menos cans e aínda por riba, ambos de cine, en fin, un erro bastante estúpido. Grazas por avisar, fíxome gracia o erro. Unha aperta
Non coñecía ese costume. Mágoa non sabelo antes para facelo na miña casa.
E eu que pensaba que era por conservar o árbol...
Moi curiosa esa costumbre,nunca habiala escuchado.
Non podo ir a Xuntanza,ando un naquiño mal de cartos...
Bicos
Na miña zona cando se remataba unha obra facíase un -xeste- e tamén poñíase unha pola de árbore.
bicos.
Ainda hoxe, vense, sobre todo nas pequenas construcciones, ou vivendas unifamilais
Por aquí ainda que mnos faise eso de poñer un árbol no sitio de remate.
Si señor; tamén aquí ainda existe o dito de "poñerlle o ramo", en alusión a rematar a obra.
Polo que eu sei era un ramo de loureiro, e normalmente púñase non so a rematar a obra, senón cando se terminaba unha fase importante dela, por exemplo, botar unha placa ou o tellado e logo invitávase a comer e a beber aos que fixeron o traballo. Había tamén otra tradición entre os albaneis que era por un ramo verde se durante a obra o dono os invitara a beber ou un ramo seco no caso contrario. Supoño que todas esas costumes iran variando segundo a zona
Publicar un comentario
És humano ti ?
Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]
<< Inicio