Por camiños case esquecidos

 

 

Onte estaba bo día para pegarmos unha volta así que exploramos a parroquia por camiños vellos transformados polo tempo e o paso da autopista. Precisamente nun paso inferior da autopista topamos esta pintada que me dá sá envexa. Ogallá eu soubese pintar así !.

 

 

Para atallar había que pasar por un campo de millo protexido cun vareiro duns catro metros de altor e coroado cunha cachola curiosa .

Supoño que estará para asustar aos xigantes que pasen por aí !.

 

 

No medio do bosque estaba a fonte do Seixido vida a menos de cada vez que paso por ela coma o muiño veciño que malamente conserva dúas paredes.

A fonte é un monumento que perdeu valor ao non ser potable a auga que verque polos tres canos.

 

Despois do " gato " salvaxe e a cabeza xíbara que millor para rematar a escea selvática que esta foto co ghalpón do Baluba. Todo un imperio nado no medio dun terreo forestal enriba dun regato e cuns muros altos. Vaia, un atentado contra todo protagonizado por ese home dos dous botóns desabrochados da camisa, que apoia o brazo na xanela do coche e que non paga aos seus empregados e cobra as changas aos clientes coma se fixese unha obra de arte.

 

 

Para contrarrestar o megaghalpón capital do imperio Baluba está a nave de Nación Pizza Pasta & Grill cunha fachada verde e fresca.

 

E isto deu a paseata por camiños case esquecidos e borrados.