Chalordas, tataramigas e máis

 

Non hai policías na casa e xuntámonos máis da conta pero tamén entre vacinados, nenos e xente que xa pasou a enfermidade só quedaba eu de persoa problemática. E é que apetece xuntarse inda que sexa con máscara e así tamén onte os tres curmáns xogaron xuntos nun parque, falaron despois de Pejertos, Dositeos e Baltasaras e hoxe xantamos varios xuntos.

E avóM falou cun veciño de aquí que resulta que é de Arbo, dos Chalordas, palabra que non coñece o avóM pero que eu busquei e hai unha zona de Portugal que a emprega como sinónimo de horta ou leira. E falamos todos e lariamos coma chacarelas e así Xela fainos a burla e di " Tataramigas " que podería ser unha bonita palabra. Habería que buscarlle o significado; amigas de hai muito tempo ou amiga dunha amiga doutra amiga. Eu que sei.

E " Repúblico " durou pouco que lle fuxiu á dona e a ver se volve que xa hai cadeladas por ai diante que a primavera vén rabiosa.

E estou lendo " Como a roda no muíño " de Suso Lista, cun protagonista case Quixote facendo un camiño francés de Santiago ao seu xeito. Xa contarei como remata.