leoeosseus

martes, 12 de outubro de 2010

Outonizar


Outonizar significa apañar as primeiras trece castañas, pirixel para casa e un coco ou calacú ou cabaza para decorar.
Outonizar tamén significa comer as penúltimas uvas do ano.


Outonizar quere dicir separar a bisavoa Celia o millo bo do podre neste ano non mui bo para o millo porque o verán foi seco.



Outonizar é pasear e fotografar oito tornarratos ou mós e varios pés de canastro amoreados e esquecidos para que debatan os arqueólogos do futuro sobre este misterio.



Neste paseo tópanse saltóns e unha barbatesa ou teresiña e muitos pericos de cabalo e unha fita de " Los Chunguitos " semisoterrada no camiño que fai pensar en como pasa o tempo e que poucos coches levan hoxendía música de cassette.

Etiquetas: , , , , ,

16 comentarios:

Ás 12/10/10, 23:09 , Blogger Dilaida dixo...

E nas tardes outonizas saír a buscar cogomelos e apañar noces e castañas.
Bicos

 
Ás 13/10/10, 01:10 , Blogger fonsilleda dixo...

Gústame moito o outono, por iso gustóume o post.
O Leo anda feitiño un home.
Lástima de eses tornarratos.
Bicos.

 
Ás 13/10/10, 01:10 , Blogger ♥ meninheira ♥ dixo...

Que bonita a foto da avoa Célia, que bonita ela a traballar. Encántame!

Nós tamén é que estivemos a outonizar e apañamos máis de 13 castañas, aínda que facía un calor...

Un biquiño

(e a cinta é dos Chunguitos, non dos Chichos hahaha)

 
Ás 13/10/10, 09:51 , Blogger Bolboreteira dixo...

O encanto do outono que tamén o ten!bicos

 
Ás 13/10/10, 12:27 , Blogger paideleo dixo...

Mui ben apuntado, Meni.
Correxido o troco de Chichos por Chunguitos.

 
Ás 13/10/10, 19:42 , Blogger A Conxurada dixo...

Hoxe outonizar seméllame a palabra máis fermosa do mundo.

 
Ás 13/10/10, 23:17 , Anonymous Eva G. Rei dixo...

A ver se contas que é iso das trece castañas, que eu non sei.
O millo da avoa Celia parécese a un que esfollei onte...
Xa contarei.

 
Ás 13/10/10, 23:20 , Blogger Chousa da Alcandra dixo...

Pois logo eu xa outonicei algo (xa apañei máis de trece castañas).

Apertas

 
Ás 14/10/10, 01:34 , Blogger torredebabel dixo...

gústame moito o outono pero o teu outonizar gústame mais!

 
Ás 14/10/10, 21:05 , Anonymous Anónimo dixo...

Non sei que me parece máis de museo, se os tornarratos ou o casete dos Chinguitos.
E si, témolo xa enriba outro ano máis.

 
Ás 15/10/10, 02:12 , Blogger Paz Zeltia dixo...

aaaai, que disfrute tan sereno e feiticeiro é o de outonizar...!
(iso existe ou é un palabro?)

 
Ás 15/10/10, 02:13 , Blogger Paz Zeltia dixo...

coma sempre, aprendo algo nos teus posteos: o da barbatesa (no enlace dí "barbantesa")
e... carallo para a teresiña!
:)

 
Ás 15/10/10, 07:59 , Blogger Concha L. F. dixo...

Eu aínda non fun ás castañas e dubido que vaia, pero andei a apañar nas noces, que co aire tolo da outra semana alá marcharon todas ao chan.

Leo está feito un mozo.

Parabéns pola entrada. Gustoume sobre todo a foto do millo. Hai moitos anos que na casa de miña nai non se sementa o millo.

Saudiños e bico para Leo.

 
Ás 15/10/10, 13:49 , Anonymous peke dixo...

Parece incrible o grande que está Leo. E que bonito este post de outono.

 
Ás 16/10/10, 22:37 , Blogger paideleo dixo...

A modo de aclaración.
- Trece castañas son as que collemos no camiño debaixo dun castiñeiro dun veciño e Leo non paraba de contalas e recontalas.
- Outonizar é un palabro invención miña.
- Barbatesa e teresiña son dúas denominación da barbantesa en Arbo.

Graciñas a todos por comentar.

 
Ás 17/10/10, 23:35 , Blogger Bota de Chaplin dixo...

Outonizar é un palabro ben fermoso. Eu outonizo poñendo calcetíns para durmir... e lembrando a miña avoa que marchou hai un ano. Ela moito outoniza tamén o meu sentir onde queira que este.

 

Publicar un comentario

És humano ti ?

Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]

<< Inicio