Nonaséximo segundo mes

A xoubiña segue medrando e agora ten unha amiguiña na casa: Elsa. Xela está como tola coa cadela e acaríñaa todo o día, paséaa e recolle as súas " cousiñas ". A cadela déixase querer e é boíña e aínda empezou a ladrar un chisco onte e iso que mañá xa fai dúas semanas na casa. Non debeu de levar mui boa vida que está acañada e non sabe xogar con pelotas nin paus. Tampouco debeu andar con correa que non sabe que o paseo é para que faga as súas cousas.
A cadela ten o nome dunha protagonista da película " Frozen " pero eu non podo evitar lembrar á leoa da miña infancia de " Nacida libre ".

Novo camiño

Como Xela vai a xadrez os luns a un sitio novo pois aprendemos novos camiños coas súas curiosidades.
Nun camiño hai un taller con esta furgoneta da foto onde se pide custodia compartida para os nenos de pais separados.

Por outro camiño topamos unha estatua adicada a unha poetisa do concello da rosa onde os camiñantes que van a Santiago deixan seixos con escritos.

A dezasete de febreiro

O tempo pasa e a mudanza case está rematada. Só quedan cousas do rocho que serán para tirar ou para aproveitar anque agora non teñamos espazo para tanta trapallada que se xunta. Nesta mudanza fixen de censor botando libros que non queriamos e fixen tamén de axente antialcol derramando licores no contedor de vidro. Pouco queda xa e creo que a partir de agora poderei coller o ritmo de blogueo.