leoeosseus

martes, 31 de agosto de 2010

Operación retorno


Rematan as vacacións para muitos ( eu tívenas en abril ) e toca volver á rotina. Os que non volven á rotina son os da furgoneta da foto que están na súa volta polo mundo e empezan " modestamente " en Europa cunha camiñada de tres a catro anos de duración. Resultoume curioso topalos no meu bairro obreiro de Vilaguindastre supoño que perdidos na súa andaina ou bébedos a pesar da proibición que teñen no seu regulamento de beber alcol antas das seis da tarde.
Se queres ver vídeos deles aquí podes consultalos. E que conste que lles teño algo de envexa.

Etiquetas: ,

luns, 30 de agosto de 2010

Corenta e sete meses ( e tres días )


Pasa o tempo pero non esquezo o mesario de Leo. Pasou a data polo mesmo motivo polo que non posteo muito en agosto: paseos, acampadas, praia, visitas, traballo e poucas ganiñas de arrimarse ao ordenador fixo que non postease.
Ao que ía; o Leo quere cumprir catro anos e pregunta cando é o seu aniversario para celebralo no parque de bolas. Está rebelde e só a ameaza de quedar sen festa logra dobregalo. Come pouco e dándolle. O asunto das necesidades lévao mal.
No resto vai ben: relaciónase ben anque monta encima da xente que topa no sofá. Fala seguido e distingue bastante ben as dúas linguas e pregunta muito por palabras en inglés. Sigue falando só mentres xoga e faino bastante en castelán e inventando palabras.
E o pequeno segue medrando e mudando !.

Etiquetas:

luns, 23 de agosto de 2010

Na terra dos pirlos


Na terra dos pirlos combinan mar e terra.



Descubres hórreos xigantes en terreo privado con castiñeiros á vista do mar.

Mesmo ten unha praia que descubrín buscando moras.



O malo foi ter que recoller a tenda pola chuvia e deixar a marca na terra cuberta por " pirlos " que é o nome precioso que lle dan ás follas do piñeiro por terras fisterrás.
Por certo, como se chama a folla do piñeiro pola túa zona ?. En Vilaguindastre chamámoslle " candeas " e en Arbo " fasco ".

Etiquetas: ,

mércores, 18 de agosto de 2010

Laxe



Laxe foi unha casa de pedra nun labirinto de ruelas empinadas e estreitas e sen sinais de tráfico.






Laxe foi unha praia de area branca, auga quente ( si, quente ), vento sen descanso e ceo azul con carreiras de nubes.



Laxe foi unha chimenea ecolóxica que bota árbores á capa de ozono.




Laxe foi unha camiñada a unha ermida nun alto cunhas boas vistas por diante e por detrás.

E Laxe tamén foi festa con pistolas de pompas de xabón, moras para o Leo ou mercar un libro do fotógrafo muxián Ramón Caamaño.
En definitiva, Laxe foi outra fin de semana para meter no baúl das lembranzas.

Etiquetas: , ,

domingo, 8 de agosto de 2010

Lonxe do ordenador


A calor, as visitas de familiares e amigos, a praia, as viaxiñas e demáis téñenme lonxe do ordenador e o seu mundo.
A ver cando recupero o ritmo blogueiro.

Etiquetas: