Ledicia

Rematou setembro coas festas en Vilaguindastre e comezou outubro de mala maneira cunha tormenta impresionante, un coche que non encende, a tele que semella que por fin colle emisoras, internet que vai e vén, o frigorífico que acumula xeo, etc.
Pola contra houbo cousas boas como recibir un libriño e un debuxo agasallos dun blogueiro, uns zapatóns novos, algunha sorpresa e o avistamento de cousas curiosas que teño que fotografar.

Case apeto

Explícome. En Arbo, cando os tomates rebentan de calor e maduros din que os tomates " apetan ". Eu case apeto porque me puxen colorado coma un tomate maduro cando Eva G. Rei me deu o premio " Vale a pena ficar de olho nesse blog ! ". Había tempo que non me daban un premio e o millor de todo é que me incluiu nunha lista ben boa.

Graciñas por esta chiscadela virtual !.

Agora queda distinguir dez blogos que merezan esta distinción segundo o meu criterio.

- Os Tartarouchos.

- Alex Ghalpon.

- Xabres da Teixeira.

- A Ulloa en fotos.

- Xoán Abeleira.

- Surf na Costa da Morte.

- O bichero.

- Turismo en Pontevedra.

- Trafegando ronseis.

- Kaplan.

Por suposto que hai máis pero teño que peneirar ata deixar dez e escollo estes. Nestes blogos podes topar fotos, información, arte, vida sinxela e sorrisos.

Blogomillo no camiño a Arbo

No camiño a Arbo hai detalles que me fan lembrar o blogomillo. Un é o nome dunha empresa " Grania " que me fai lembrar a capital da que son rei nun libro de rol escrito por un blogueiro. Aquí está a proba de que non minto.



O cartaz de L&M faime lembrar ao blogo do mesmo nome. Será casualidade ou será relidade ?.

E como non todo vai ser interrede nin gaitas poño a foto dun amaño enxeñoso mui típico de aquí. Que non tés sitio para montar unha barbacoa ?. Pois nada: montas un voadizo enriba do camiño e chántala aí.

Meme dos 1103 posteos

Fun invitado polo amigo e blogueiro Chousa da Alcandra a responder un meme e aquí estou.

Puxen ese número 1103 usando algo de trampa. Do primeiro blogo que tiven mandei 450 anotacións, anque algunhas son só fotos con pé de foto que era o sistema de subir fotos de Picasa ata agosto do 2005. 450 posteos máis 653 deste blogo fan un total de 1103 posteos.

E agora paso ao meme.



Canto tempo levas como blogueiro ?

Empecei hai máis de cinco anos. Exactamente o día 22 de abril de 2005 co blogo que escribín na miña etapa norteamericana.

Como te enteiraches da existencia dos blogos ?

Pois non sei como. Creo que mirando en Vieiros que falaban da existencia do blogomillo. Entrei nas ligazóns e gustoume en xeral e un día que estaba no paro e aburrido animeime e empecei a escribir.


Cinco blogues que sigo diariamente ou con moita frecuencia.

Son máis de cinco, por fortuna. Pico nas ligazóns que acostuman a actualizar a diario ou case.


Es lector anónimo dalgún blogo?

Todo o mundo o é. Supoño que se referirá a pasar por un blogo sen comentar. Eu vou saltando de ligazón en ligazón e curioseo, sobre todo nos que teñen imaxes. Hai ocasións nas que comento e outras non.


Algúns autores que che acorden especial simpatía.

Son varios e que foron marcando diferentes etapas como blogueiro. Na miña etapa no estranxeiro marcáronme muito Peke, Torredebabel, Veloso, *Sara, Suso Lista, Nemeth, Calidonia, Paco Penas, Emereci, Ghanito, Besbe, Jan, Nébeda, etc. E logo coñecer persoalmente a varios contribuiu a darlles máis presenza emocional a estoutros: Chousa, Manolo Busto, Ángel Utrera, marcus, etc.
O bo disto é que uns marchan e aparecen outros e así están agora: zeltia, meninheira, Mer, Ana Paula, fonsilleda, abuelacris, Eva G. Rei, Carlos Sousa, F. Míguez, Aldabra, a nena do paraugas, Dilaida, etc.
En xeral caime ben o blogueiro que actualiza a miudo e que comenta.


Con que cinco blogueiros irías de esmorga?

Esmorga, esmorga; paréceme demasiado.

Gústanme as xuntanzas como as que fun en Santiago e en Agolada e repetiríaas.


Con que blogueira pasarías unha noite de loucura sexual?

Por favor: a muller, algúns familiares e amigos len isto.


Namorácheste algunha vez dalgunha blogueira?

Non, non creo que estea eu en idade de namoramentos. En todo caso remítome á anterior resposta.


Estás satisfeito co teu blogo?

En xeral, si. Polo menos podo falar do que me peta. Eu pensei que ía deixalo pronto pero parés que non.

Algunha vez estiven tentado a deixalo pero seguín. Iso si, cando o deixe vou avisar e non me vou despedir á francesa.


Espallar este meme entre 3 e 5 blogs

Voullo pasar a Falabarato, Magago, o náufrago, meninheira e L&M; a ver se se animan.





E de agasallo un capítulo de " O galego é fácil " ofrecido neste caso pola Deputación da Coruña. Do plural " infantís " tiramos o singular " infantí ". É importante non esquecer o til para que non semelle unha errata.

Operación retorno

Rematan as vacacións para muitos ( eu tívenas en abril ) e toca volver á rotina. Os que non volven á rotina son os da furgoneta da foto que están na súa volta polo mundo e empezan " modestamente " en Europa cunha camiñada de tres a catro anos de duración. Resultoume curioso topalos no meu bairro obreiro de Vilaguindastre supoño que perdidos na súa andaina ou bébedos a pesar da proibición que teñen no seu regulamento de beber alcol antas das seis da tarde.

Se queres ver vídeos deles aquí podes consultalos. E que conste que lles teño algo de envexa.

Lonxe do ordenador

A calor, as visitas de familiares e amigos, a praia, as viaxiñas e demáis téñenme lonxe do ordenador e o seu mundo.

A ver cando recupero o ritmo blogueiro.

E sigo sen fútbol

A formidable treboada da outra noite obrigoume a manexar a carretilla do choio a toda velocidade para rescatar sacos de papel e pallets da chuvia que entraba na fábrica. Toda a chuvia que non cabía fóra entrou na fábrica ... e non era pouca. Pero esta treboada agasalloume coa palabra " cacarola " referida ás pedras da sarabia. Foi pronunciada por un compañeiro de traballo que botou muitos anos no estranxeiro e que de cando en vez regala palabras rescatadas do falar de hai máis de trinta anos.

No xoves fun á presentación do libro " O secreto de Marco Polo " e se chego a ser a muller de Francisco Castro sospeitaría de Ledicia Costas que gabou con fervor ao escritor que fixo o que quixo porque dicía que era a presentación do seu libro. O escritor quixo escribir sobre Marco Polo porque non lle chistou que ninguén crese a Marco Polo cando voltou á súa patria despóis de botar máis de vinte anos fóra. Agora tócame a min coñecer ese secreto.

E o venres o Leo coñeceu a Pablo Díaz, o cantante de Tic Tac e a Marc Taeger, o ilustrador do libro CD que lle pintou un crocodilo enamorado.

E mañá seguro que hai opcións ao partido.

Non todo é fútbol

Mentres milleiros de persoas non perdían detalle dun partido de fútbol televisado, uns poucos escuitabamos música, deixabamonos levar a outras terras e tempos coa leitura de Marcos Calveiro e seguiamos as mans debuxando de Ramón Trigo.

Porque non todo é fútbol.

Récord de nome longo e embarcacións

Sigo " fusilando " fotos de libros, actualizando ligazóns e viaxando pola interrede para descubrir un sitio onde publican libros en pdf e así ligar un libro de embarcacións galegas.

A foto fusilada é do libro " The British Isles " de Colour Library International do ano 1978 e retrata unha estación de tren en Gales que ten, probablemente, o nome de lugar máis longo do mundo e que quere dicir ( na miña tradución ): " Igrexa de Santa María do val do bidueiro, subindo o remuiño e a igrexa de San Tysilio que están á beira da cova vermella ". Na foto fáltalle ó nome o " L " inicial. Supoño que xa te decatarías.

Galegos, xíbaros e maasais

Estes días, cando non estou xogando de suave co Leo, teño tempo para perderme pola interrede e descubrir a fantástica historia do galego Alfonso I rei dos xíbaros ( na foto ) ou un galego que quería ser maasai. Os sabios da tribu agradecéronlle o xesto pero non o admitiron na tribu porque así como renunciaba á súa patria de nacemento tamén podería renunciar á súa de adopción. Estes si que son sabios !.

E aínda puiden escuitar unha canción rap adicada a Rosa Díez por un galego pexorativo coma todos nós.

Pingradiño

Levo uns días na casa por mor dunha ciática ( Paidovento, ao final tiven que contalo ) e boto de menos saír e andar anque faga mal tempo e ata envexo aos pelegríns que este ano teñen unha mascota que se chama " Pingriño " que debería ser pringadiño por ser un pingüín andante tan carregado por eses camiños. O que non sabía é que desbotaron o " Pelegrín " e apareceu outra mascota que é o " Xubi " que semella máis espabilada porque non leva nin bastón nin mochila nin farrapo de gaita. Enteireime por Galicia profunda.

Así que xa sabes, ti que podes desfruta do exterior anque non fagas ningún camiño especial.

Búscase coche

Búscase coche e non precisamente o da foto que é unha lembranza dunha mudanza das varias que fixen estes anos.

Agora vai en serio: a blogueira Mer busca o coche do cuñado. É un BMW 320 de cor gris clara e matrícula 7365-GBR. Foi roubado o día 30 en Vigo e a policía di que o máis probable é que estea abandoado en calquera lugar.

Se alguén sabe del que faga o favor de mandar un email a Mer a zenkiulove@gmail.com ou que contacte coa policía.

Podes correr a voz no teu blogo.

Sorteo de RuAn

Como son un vicioso dos libros quero entrar no sorteo deste cómic da imaxe. Ti tamén podes entrar comentando aquí. O único que hai que facer é comentar nese posteo e publicar a nova no teu blogo como fago eu.

Apurando que xa quedan poucos días !.

Día das Letras 2010

E fomos a Santiago. Facía calor e os chiringos da festa e a nora xigante dominaban a alameda verdísima primavera. Pasamos por un grupo de blogueiros que me recoñeceu: Ghanito, Tati Mancebo, Goretoxo e Alfredo Ferreiro. Metémonos na marea que descorría con calma, música e coreando eslogans. E desembocamos no Obradoiro onde Naideleo fixo esta foto sobre as gafas de Eva como testemuña da nosa presenza na praza: o Leo e seu pai cun globo de Patricio Estrela cunha pintada no bandullo que dicía: En galego.

Traballadores e consumidores

Aquí hai unha interesante reflexión sobre o cambio de concienciación de clase social cara unha individualización en consumidor.

m8

Paseando a Colín topei esta pintada que, de primeiras, eu non entendía. Caín da burra e decateime de que queren dicir " siempre " unha palabra formada a machada e sen aforrar muita letra.

E daquí lembrei a forma de dicir " moito " en linguaxe sms e gústame máis e aforra letras xa que é: m8. Non sei se a inventou este home no 2006 pero está bastante extendida por fotolog, flogup, metroflog e máis sitios.

Calores e músicas

A xente viste de bonito para ir á festa. As moscas zoan e os grilos multiplican o seu son. As glicinias adornan incluso ruinas con pouco futuro. A lamprea está deliciosa e a calor anima a descansar.

Estes días de calor fan alonxar na memoria a descuberta de música para Leo gracias a Eva G. Rei e teño que deixalo aquí arquivado.

Alí vai e os corenta e un escalóns

Practicamente está rematada a mudanza despóis de subir e baixar de cada vez corenta e un chanzos para carrexar posesións.

A ver se agora podo pórme ao día co blogo.

Unha viaxe en submarino

Nestas vacacións de semana santa todo o mundo se move por aí adiante e nós non iamos ser menos así que fixemos unha viaxe en submarino pola ría de Vigo. Bueno, non foi tal que foi unha viaxe virtual no museo Naturnova onde foi o que máis me gustou pese a súa curta duración e a non ser a proxección en galego anque xa tiña que estar acostumado. Na viaxe topamos con habitantes da ría con nome castelán menos o muxo que non deberon topar a tradución. Botei en falta que non nomeasen a uxa, nome que aprendín hai un par de meses da boca dun compañeiro de traballo que fai submarinismo. Supoño que o compañeiro non lle aprenderá esa palabra fermosísima aos seu fillos porque lles fala castelán pero eu aprendereilla a Leo cando se dea a ocasión.
Por certo, o Leo sae falando na páxina eufalo. tv; páxina que non ten desperdicio.

Acarrexando

...e pintando e facendo máis labores propios dun cambio de domicilio. Polo tanto,non teño o vagar preciso para comentar na túa casa virtual ou para escribir nesta miña.