Fin de Ldn

 

Rematou a estadía en Ldn. Este ano o tempo non acompañou e facía aire cando non estaba anubado. Demos paseos e fixemos terraceos na de Bruno coas súas cervexas artesás. Ceamos pizza de Stephan e un día xantamos no Pinela e outro no Bahía. Quedaron o Peralta e As Marías sen probar. O Valladares xa non ten comidas así coma O Carlete. Todo vai a menos. Cruzámonos con xente diversa coma o que levaba a chaqueta vaqueira con " God don't pay the bills " escrito, ou o avó co nique do Sahara do rivés e os calcetíns " Fuck off ". Supoño que non saberá o significado. A cadela correu pola area cando non había xente e Leo xogou ao fútbol canto quixo. Eu rematei " Vicus Afastado " e non me gustou. Daba todo masticado e con datos que sobraban coma os "16 grados positivos" ou con palabras con significados ampliados coma "apañou o móbil". E o final foi un churro digno de película B.

E poñería fotos pero blogger non me deixa. Como siga así terei que mudar de plataforma. 💨

Marxinada

 

Mañán vai vir a avoaM xantar aquí. Voulle dar a aperta que lle negan o seus veciños. Téñena coma apestada.

Certificado e mal tempo

 

O sábado tiña a cita para a cuarta vacina así que fun alí coa xuventude de trintatantos anos. Cando me sentei diante da enfermeira díxenlle que non me vacinaba que xa estaba vacinado. Expliqueille o problema e mandoume ao coordinador que trataba temas desa índole. Expliqueille o caso e alá fuchicou no ordenador e díxome que xa estaba amañado e deume o certificado da vacina antiCovid.

Cando voltaba para casa parei a fotografar o canastro este por riba da estrada pero detrás había unha cabaceira e unha meda e un trebello no lavadoiro que debe de ser obra de algún fedello.

 

Á tarde fomos a Ldn, descargamos e fomos á praia que facía bo día. Ese día non mirei ao señor José pero ao final mireino. Agora gasta caiado e non ten a chalana na auga. Alá foi o último mariñeiro de Vlrñ !

 

O domingo xa fixo mal tempo e o luns tamén así que tocou pasear. Descubrín que Vlrñ e Ldn van a menos con negocios pechados. Tamén descubrín o monumento adicado aos olímpicos de Ldn e este monumento da foto adicado ás palistas da zona.

Tivemos ocasión de ollar un arroaz a escasos metros da beira. Foi un espectáculo que nos abraiou aos escasos paseantes do día.

Esta semana semella estar de mal tempo así que estaremos na casiña de sempre. Espero que para a semana Xela siga enterrando cousas na area e Leo poida botar pachangas cos amigos da praia. Tamén teño ganas de seguir comendo fóra da casa e probar novos locais.

Mirabeis e outras cousas non tan dóces

 

Hoxe fun polo taller pero non para arranxar un coche senón para apañar mirabeis. Están no punto e encántanme. Como aos veciños de enfronte.

O que non está a punto é o meu historial clínico. Non consta a segunda vacina que me puxeron e que me deixou tirado un día enteiro. Fun á farmacia e ao centro de saúde e non aparecía a segunda vacina. Na farmacia dixéronme dun sitio onde fan PCRs sen baixar do coche por 30 euros e co resultado en vinte minutos. No centro do saúde déronme unha cita telefónica coa miña médica alá para o 30 e un formulario para reclamar no Sergas. O que vou facer é ir mañá ao IFEVI que teño cita para vacinarme ( a cuarta xa! ) e contar o caso a ver se teño sorte e me anotan como vacinado sen poñer a terceira dose. A ver.

E mañá empezan as vacacións en Ldn, que non en Vlrñ.

Mentres Xela pasea...

 

Mentres Xela pasea coa familia de Mallorca, a avoaE e Kasege e tío Nan; a outra avoa está confinada. Ían operala e fixéronlle a proba da Covidia e deu positivo. Ela está ben que está vacinada pero non pode saír da casa, nin ela nin avóM. Ela di que foi a mller que vende tarteiras, aínda que pode ser que fora na misa. Non se sabe.

Esta variante Delta está atacando con forza. Vaille fastidiar as vacacións a máis de un.

Festa e praia

 

En Vilaguindastre estamos en festas; festas relativas por mor do Escornaviros. Na foto está unha charanga estática e pouca xente a mirala tocar e menos sentados a pleno sol. Os músicos levan betillo ( menos o gaiteiro ) e o público tamén. Tamén hai atracións ou bichunchos como din polo Morraso, poucas pero hai. Cando pasei por aí estaban paradas. Supoño que á noite funcionarán.

Fomos á praia de Vlrñ onte e a xente estaba toda sen máscara: a xuventude no campo de fútbol tampouco a levaba e na pizzería tampouco aínda que Stefano xa non  a levaba o ano pasado. Raúl, o empregado, este ano non a levaba. Deille as novidades a Radio Vlrñ e ao home que van operar dos cadrís e mirei a Tarzán da Praia. Non mirei a don José o da chalana. Iso si, na estrada entre as casas si que a xente levaba o tapabocas. Á volta topamos un atasco de coches grande: iso non mudou.

E hoxe fun mercar pan e falei con distinta xente; co fillo de Anselmo, o que colle o vaso de Xela; con Paidovento e a nai e cun Saspirito. Tamén estiven con iago que me quería coller pan. A que me virou o fuciño foi a nai de T. S. e a min pariume a cocha. Polo centro había pouco movemento e algúns pelegríns. A xente estaría no bairro onde é a festa. E logo fun buscar polbo ao alto de San Cosme e levei o último que lles quedaba. Foi no bar da asociación onde facía calor, había cadros " naïves " e a xente toda falaba galego, ata dúas rapazas novas, feito que me extrañou un chisco. En cambio, na feira ( que é pequena agora ) cruceime con alemáns e xente de fóra de Galicia.

E as nubes empezan a tapar o ceo e adicareime a cheirar pola interrede adiante.

Trens e máis

 

Mentres Naideleo sobe e baixa a Coruña no tren os seus sobriños están confinados. Xa se sabe: tramo de idade entre 19 e 29. Polo menos non teñen síntomas.

Recuperando a normalidade

 

Cando nos xuntamos tres parellas e prole para xantarmos.

Cando paseamos pola vila da langosta nun día calmo de vento.

Cando ceamos en Tui no incombustible Fornos.

Creo que estamos recuperando a normalidade

De aquí a dous anos

 

Eu ando perdido. Non sei onde se informa a xente. Seica os vacinados imos morrer todos dentro de dous anos. Isto da vacinación e unha trama para eliminar a maioría da poboación mundial. Seica. O meu barbeiro non acredita niso pero si que nos meten un microchip os chineses para controlarnos a todos.

Pois iso, como nos quedan dous anos de vida amémonos os uns aos outros ben misturados e ben revolcados.